У пакоі гудзелі добрыя вібрацыі, калі сям'я і сябры Etro ішлі побач з прафесійнымі мадэлямі, усе яны апранутыя, каб уразіць сябе ў адзіноце. Вераніка Этра падбадзёрвала іх з першага шэрагу — яе муж Алесандра Фрыгерыа быў у шоў, як і два яе пляменнікі, Суон і Гералама Этра, — у той час як хадакі, праходзячы міма адзін аднаго, імкнуліся не смяяцца. Адзін нават крочыў па ўзлётнай паласе са сваім сабакам.
Гэта была - хто яшчэ - ідэя Кіна Этра. Ён запрасіў у свой свет мастакоў, архітэктараў, паэтаў, эксперта па татуіроўцы, класічнага танцора і саксафаніста і папрасіў іх выбраць творы, якія ім падабаліся, з гэтай нязмушанай калекцыі, у якой было адчуванне хіпі. «Гэта сход сяброў», — сказаў ён перад шоу. «Мы хацелі паказаць ім іх недасканаласць, і мы хацелі, каб яны адчувалі сябе добра ў тым, што яны апрануты».
Адна з самых нязмушаных калекцый адзення, якія гэты горад бачыў на некаторы час, і асвяжальны супрацьяддзе ад усіх рэпераў і спартыўных вулічных стыляў, якія запоўнілі крамы па ўсім свеце. Etro тэлеграфавала паведамленне, што пашыты не абавязкова азначаюць зашпіленыя гузікі, і што касцюм можа быць такім жа зручным, як і піжама, і пры гэтым выглядаць цудоўна.
Мадэлі — адны басанож, другія ў басаножках — насілі касцюмы з пінжакамі, закачанымі рукавамі і штанамі; шырокія джынсы і свабодны кардіганы з драпіроўкай. Паўсюль быў малюнак — ад размытага Іката на штанах, топах і пінжаках да больш традыцыйных пледаў і клетак для млявых ільняных касцюмаў. Колеры былі натхнёныя блакітам мора, як у сафары-куртцы індыга з дэніму. Будзем спадзявацца, што чалавек на вуліцы гэта прыме да ведама.