Egilea: Joelle Diderich
Bizitzak limoiak ematen badizu, egin limonada, edo hori errepikatzen zuen Dale Carnegie-k. Kaosaren aurrean, Lucas Ossendrijver-ek bere udaberriko gizonen ikuskizunera bideratzea erabaki zuen Lanvinentzat.
Diseinatzaileak kanpoko nahasmena aipatzen zuen: egoera politikoa, gure adimen digitalak distraituta. "Denek denbora guztian zapping moduko bat egiten dute, eta borrokatu beharrean, engaiatu eta onartu nahi nuen", azaldu zuen oholtza atzean.
Hortik dator jantzi baten barruan zapping-aren ideia, laneko arropa eta jostunaren collageak sortzeko. Ossendrijver-ek jantzi-jaka bat forratu gabeko kotoizko mahukekin lotu zuen, eta itsas armarria dotorea eta tamaina handiko peto grisarekin. Prakak material desberdinak zituzten aurrealdean eta atzealdean.
Efektua sotila zen batzuetan: Ossendrijver-ek arropa deseraikitzeko zuen grina ikuspuntu teknikotik. Bere esperimentuetako batzuk agerikoagoak izan ziren, batez ere kanpoko arropetan, zeinak alpinismoari eta Latinoamerikako eraginei egiten zien keinua ehundutako mozkin geometrikoekin.
«Ez nuen ezer formal edo soinekorik nahi. Uste dut jendeak gustura egon beharko lukeela egun janzten duenarekin, baina hala ere energia batekin, nolabaiteko ilusioarekin”, esan zuen. "Kaosetik ere, gauza ederrak etor daitezke".
Ezegonkortasun globalaz gain, etxeko barne zalapartari aurre egin dio. 2015ean Alber Elbaz joan zenetik, salmentak behera egin du eta zuzendaritzak kostuak murrizteko bultzada bat jarri du martxan. Ossendrijver-ek, 2005az geroztik Lanvinentzat gizonezkoentzako jantziak diseinatu dituenak, soldadu egin du.
Baina bilduma hau hain kohesionatu gabekoetako bat zen. "Ez da kaotikoa, uste dut", esan zuen. «Oso anitza da, proposamen eta aukera ezberdin asko daude. Uste dut hor leuntasuna eta poesia dagoela». Tamaina handiko trench gris batean sentitzen zen zinta-aplikatuekin. Anorak gorri-beltzak dragoi estilizatuekin? Kaosaren teoria gaizki joan da.