توسط مایلز سوشا
در نمایشگاه بهاری ساکای که در یک پرتقال در باغ لوکزامبورگ برگزار شد، انبوهی از شن و انبوهی از لباس‌های نه همیشه تابستانی وجود داشت. گرد و غباری که مدل ها به پا کردند در بافت خشک و تالک پارچه ها و سایه هایی از خاکستری تا صورتی گل صد تومانی منعکس شد.
چیتوز آبه از گرده افشانی متقاطع لباس‌ها راحت‌تر شد، بیشتر پانل‌های بافتنی را به بادشکن‌های ترد متصل می‌کرد، یا به‌عنوان کمربند روی یک پیراهن چهارخانه چوب‌دار. پارچه‌های پانچو مکزیکی و دیگر الگوهای فولکلور، احساس درهم‌هم‌آلود و جهانی سرگردان مجموعه را تغذیه می‌کنند. آبه از اولی برای مانتوهای ضامن دار و شلوارهای باریک استفاده می کرد که در انتهای آن ها حاشیه ای قرار داشت.
انبوه لباس‌های بیرونی فنی، یک روند بزرگ در این فصل اروپایی، به خیاطی نیز منتقل شد، که در نایلون ریپس‌استاپ با چک کردن شیشه پنجره انجام می‌شود.
این طراح همچنین هشت ظاهر از مجموعه زنانه قبل از بهار خود را به نمایش گذاشت، و اینها قوی بودند و بیشتر از دست خط او استفاده می کردند. آبه تویدهای خوش‌تیپ و رنگ‌آمیزی را به دامن‌های پیش بند مانند و شنل پرت که از پشت به یک بارانی کلاهدار تبدیل می‌شد، تراشید. اینجا خشکی نداره