نمایش یادداشت‌ها اغلب ممکن است گیج‌کننده باشد، با این حال چیتوز آبه با ضربه زدن بر سر تلاش‌های بهاری خود را «شکل ترکیبی جدید فارغ از معنای اصلی‌اش» نامید. این طراح ژاپنی ترکیبی از بافت های همیشگی خود را ارائه کرد، در حالی که این بار به ارجاعات مختلف زمان و حتی جنسیت نیز اشاره کرد.
این یک ادای احترام به Paradise Garage بود، دیسکوی افسانه‌ای نیویورک، جایی که کلوپ‌هایی با رنگ‌ها و گرایش‌های جنسی متفاوت در دهه هشتاد در آن شب می‌رقصیدند. (طراح گفت که درآمد حاصل از فروش اقلامی که دارای آرم باشگاه هستند برای کمک به بحران سلامت مردان همجنس گرا اهدا می شود.)
همانطور که موسیقی متن فیلم «Show Me Love» رابین اس را با آهنگ «I Feel Love» از دونا سامر پخش می‌کرد، مدل‌ها در زیر پانچوهای چهارخانه‌ای که مانند پیراهن بریده شده بودند یا در برموداهای بافتنی الهام‌گرفته از پرو و روسری‌های حاشیه‌دار می‌چرخیدند، پرفکتورهای چرمی دو طرفه خود را به تصویر می‌کشیدند. با پارک های نظامی سفت و سخت مطابقت داشتند. طرح‌های استوایی روی پیراهن‌های پیژامه ابریشمی و شلوارهای فاق، اتحاد همزیستی شگفت‌آوری را با مش لحاف یا کت‌های استادیوم چک‌دار ثابت کردند.
برخلاف عادت این صنعت برای تولید مجموعه‌های تک مضمونی، آبه در طول زمان، سبک‌ها و فرهنگ‌ها سفر کرد تا یک فرد واقعاً جهانی را تداعی کند. گاهی اوقات درک هجوم تأثیرات سخت بود - اما این باعث شد این مجموعه جذاب تر شود.
48.8566142.3522219