نوشته الکس بادیا
بازگشت سختی برای جان وارواتوس بود که پس از هفت سال نمایش در میلان، به نیویورک بازگشت تا پرده NYFW: Men's را پایین بیاورد.
طراح صدها چتر را از سقف آویزان کرد و دیوارها و باند فرودگاه را با راه راه پیچید - نشانگر واضحی از آنچه در آینده بود.
مجموعه بهاری او حول محور راه راه ها، راه راه ها و راه راه های بیشتری بود که در همه چیز از کت و شلوارهای لاغر و کت های گردگیر گرفته تا چکمه های دکمه دار استفاده می کرد. راه راه ها در رنگ های متنوعی از سفید تابستانی و زیتونی گرفته تا بادمجانی عرضه می شدند.
وارواتوس گفت: «امروزه همه چیز در وضعیت خوبی قرار دارد. "برای مدت طولانی اینطور بوده است. من سعی می کنم ماجراجو و بازیگوش باشم، همه چیز نباید آنقدر جدی باشد.»
در حالی که این مجموعه بازیگوش بود، با حساسیت قابل مشاهده راک اند رول به هسته برند Varvatos وفادار ماند. در این فصل، طراح تحت تأثیر شیک پوش های بریتانیایی که در دهه هفتاد به ایالات متحده مهاجرت کردند، مانند کیت ریچاردز، جیمی پیج و اعضای فلیت وود مک قرار گرفت. آنها در کالیفرنیای جنوبی مستقر شدند و سبک زندگی غیرمتعارف را پذیرفتند و در نتیجه ریشه های شیک پوش خود را "آرام تر" کردند تا آرام تر شوند.
این به ژاکت‌های پوست بره نرم با آستین‌های کتان ابریشمی، ژاکت‌های دوخت با پارچه‌های کتانی و پشمی دنج، تاپ‌های کتانی و روسری‌هایی با طرح‌های حیوانی انتزاعی ترجمه شد.
مجموعه لباس‌های دوخت وارواتوس شامل ژاکت دو رنگ پیکه، کت و شلوارهای یک و سه دکمه با شال و برگردان‌های اوج، و حتی تاکسیدو ابریشمی رنگ‌شده با نیلی بود.
و کدام مجموعه Varvatos بدون یک کت چرمی کلاسیک با رنگ‌آمیزی دستی و درمان‌های پتینه که بیش از یک هفته طول می‌کشد کامل می‌شود؟
در فصلی مملو از لباس‌های تک رنگ، ممکن بود گاهی اوقات داستان پرچاپ و راه راه کمی احساس شود، اما با این وجود، پیامی خیره‌کننده و موفق برای بازگشت وارواتوس به خانه بود.
40.7127837-74.0059413