E. Tautz بهار/تابستان 2020 لندن: «من دوست دارم فکر کنم که حال و هوای این مجموعه مانند باری مانیلو اولیه، شاداب بود.
معمولاً، موسیقی متن نمایشهای لندن از چندین دهه استعداد بریتانیایی – پانک، پاپ، رگی، هیپ هاپ و تکنو – نشأت میگیرد، اما پاتریک گرانت از E. Tautz هیچ کدام از آنها را نداشت. او برای پایان برنامه عاشقانه بهاری خود، ترانه 1973 بری مانیلو، "مندی" را انتخاب کرد.
گرانت که مجموعه شیک و آرام خود را بر اساس سیلوئت های مورد علاقه خود در دهه هفتاد و هشتاد ساخته است، می گوید: "من دوست دارم فکر کنم که حال و هوای این مجموعه مانند باری مانیلو اولیه، شاداب بود." با شکوه
رنگها و طرحها فضای داخلی دهه هفتاد را تداعی میکردند که شامل رنگهای اسطوخودوس، قهوهای، نارنجی مایل به صورتی، زنگ زده و آبی تخم مرغی بود. آنها از کاغذ دیواری و اثاثه داخلی در تصاویر تیش مورتا، یک عکاس مستند که در آن دهه بر روی جوانان بیکار بریتانیا تمرکز کرده بود، الهام گرفتند.
سیلوئت ها بی حال بودند. پیراهنهای دمدار و رنگآلود به رنگ آبی روشن با چکهای شیشهی پنجره عرضه میشدند، در حالی که سایرین دارای گل یا جیبهای زاویهدار در جلو بودند. آنها را با شلوارهای جین یا نخی گشاد، جلوی پلیسهدار یا حتی شورت ست میکردند.
ژاکتهای دوختهشده در شانههای مریم گلی یا زنگ زده با لباس بافتنی روشن و جادار و گرمکنهایی که به لطف الگوهای هندسی جذاب در قسمت جلویی لبههای صیقلی داشتند.
E. Tautz بهار/تابستان 2019 لندن
گرانت، که صاحب خیاط Savile Row Norton & Sons نیز هست، پس از سیل لباسهای خیابانی در کتواکها، سؤالات مربوط به بازگشت خیاطی را منحرف کرد.
خیاطی زمانی عالی به نظر می رسد که مجاز باشد معمولی باشد، لباس باشد – و نه «یک چیز». این طراح حتی از شلوارک و پیراهن بیسبال "کت و شلوار" درست کردیم.