هدف طراح این بود که سبکهای لباس مردانه کلاسیک را تغییر دهد و عناصری از قطعات نمادین و تأثیرات بیرونی را با هم ترکیب کند.
جونیا واتانابه پس از ارائه آخرین مجموعه خود در قالب یک کتاب نگاه، برای پاییز یک نمایش کوچک در دفاتر Comme des Garcons در توکیو به صحنه برد. او با چندین برند لباس کار و لوازم جانبی کار کرد تا نسخه های به روزی از سبک های کلاسیک و فضای باز را ایجاد کند.
واتانابه لباسهای بیرونی را در مرکز صحنه قرار میدهد، با یک ژاکت یا کت به عنوان نقطه کانونی تقریباً هر ظاهری. او پنلهایی از ژاکتهای Fair Isle را روی کتهای لحافی و کتهای دانشگاهی قرار داد و بوم کلاسیک کارهارت را با پارچههای مخملی در تضاد قرار داد.
سبکهای دیگر کتهای تویدی را با پنلهای قرمز یا زرد روشن و بستههای زیپی ترکیب کردند. آنها با شلوارهای کارهارت تا مچ پا در برشهای گشاد یا صاف ترکیب شدند.
بسیاری از قطعات، از جمله کلاههای مولباور و کفشهای باشگاه کارگران استپنی، اشعاری از آهنگ لویل کارنر هنرمند هیپهاپ به نام «نه تکان میدهند، بلکه غرق میشوند» را به تصویر میکشند. از دیگر همکاریها میتوان به کیفهای Il Bisonte و شلوار جین Levi’s اشاره کرد. واتانابه همچنین از آثار هنری روی جلد آلبوم هنرمندانی از جمله Emapea، Koralle، Stan Forebee، Saib و Yeyts به عنوان چاپ استفاده کرد.