فصل دوم Yeezy شباهت زیادی به فصل اول Yeezy داشت. همان طور که کانیه وست در فصل پاییز خود انجام داد، فصل دوم همکاری مردانه و زنانه خود با آدیداس را از طریق اجرای مفهومی ونسا بیکرافت ارائه کرد. در مقیاسی کمتر، او همان مارینا آبراموویچ برای ریکاردو تیسی اوست، اگرچه ترکیب نظامی ساختگی که بیکرافت برای نمایش وست ارائه کرد، نتوانست با ظرافت جیوانشی هفته گذشته رقابت کند.
مدل‌های Yeezy در واحدهای کوچک، ظاهراً بر اساس رنگ پوست گروه‌بندی شده بودند، که کم و بیش با مجموعه‌های تک رنگ پیراهن‌های کلاهدار بزرگ، گردگیرها، شلوارهای گرمکن گشاد و شورت در پارچه‌های بیش از حد رنگ شده و شکسته مطابقت داشت. لباس‌های بدن برهنه، ساق‌ها و سوتین‌ها زیاد بودند و کفش‌های این فصل شبیه پسر عموی باحال بوت کلاسیک Sorel Caribou بود. با پیشروی از روشنایی به تاریکی، هر گروه توسط یک مدل که نقش گروهبان مته را بازی می‌کرد، فراخوانده شد تا از باند فرودگاه به پایین رژه بروند، که وقتی تعدادی از نیروها به نظر نمی‌رسید دستور «سقوط در داخل» را درک کنند، کمی پرمو شد.
وست با انتخاب بازیگران مختلف کار خوبی انجام داد.
صحنه‌پردازی، ترکیب را به عنوان یک ارتش شیک لباس خیابانی، جهت‌دار و جدی، اما کمی احمقانه نیز در نظر گرفت. به وضوح متاثر از لباس کار ژاپنی، سیلوئت ها به شدت به شکل هاله ای در ظاهر اصلی، که فقط یک ژاکت است، طراحی شده بودند. این ترکیب بیشتر به لباس مردانه نسبت به زنان مرتبط بود.
تیسی مراحل را از ردیف جلو تماشا کرد، در کنار لرد و نورث وست، که روی بغل مادرش نشسته بود، و پیش نمایشی از مجموعه را با عرق های بژش ارائه می کرد. درست مانند فصل گذشته، او مانند بچه‌های نوپا بی‌قرار شد و یک مینی عصبانیت شایان ستایش را به نمایش گذاشت که برای ارزش سرگرمی باند فرودگاه رقابت می‌کرد. حتی آنا وینتور هم سرگرم به نظر می رسید.
مقاومت بی فایده است. در حال حاضر، غرب یک واقعیت از زندگی مد است. او نمی‌رود، و هیچ‌کسی که تعداد بازدیدهای صفحه یا فروش کفش‌های کتانی را محاسبه کند، نمی‌تواند شکایت کند.
40.7127837-74.0059413