ما نمی توانستیم مجموعه ای را از دست بدهیم Maison Margiela آماده پوشیدن بهار/تابستان 2020 در پاریس
جان گالیانو در پادکستی که همراه با نمایش Maison Margiela او بود، گفت: «موضوع این مجموعه امید است.
امید از دریچه جنگ. گالیانو در تفسیر مجدد تاریخی استاد است، کاری که به وضوح در مدت زمان طولانی انجام نداده است. در اینجا او یک چارچوب زمانی نسبتاً گسترده قرن بیستم را با تمرکز خاصی انتخاب کرد - دو جنگ جهانی. در بخش مد، بستری را فراهم کرد که او میتوانست بر روی لباسهای واقعی تمرکز کند، پس از مدتها تلاش خود در قلمرو تجربیتر.
از جنبه موضوعی/فلسفی، گالیانو، یکی از بدنام ترین مرتدین مد، در اینجا حضور داشت که وظیفه مدنی و حتی میهن پرستی را مطرح می کرد. در این تعقیب، او تبدیل به داستاننویس شد و داستانی نه به پیچیدگی داستانهای برند دیور/جان گالیانو خود در آن زمان، اما همچنان با جسارت خلق کرد. او برای مطالعه شخصیت رفت - پرستار بریتانیایی ادیت کاول، سرباز آمریکایی KT رابینز، که گالیانو داستان عشق، از دست دادن و پیوند مجدد او را در جنگ جهانی دوم در یک مستند دید. او میخواست آن «شخصیتهای شگفتانگیز» را با تیم جوانش در این لحظه فرهنگی پر ازدحام در حال حاضر به اشتراک بگذارد.
او گفت که ما شاهد «بیاهمیتشدن دموکراسی هستیم... پس این موضوع به خاطرهسازی مربوط میشود». "این در مورد آزادی است، این در مورد است، اگر شما صدایی دارید - این مردم جنگیدند تا شما بتوانید رای دهید - از آن استفاده کنید، صدای خود را به گوش دیگران برسانید، بیدار شوید. مهم است که فراموش نکنیم پدرانمان برای ما چه کردند، تا بتوانیم آنچه امروز داریم داشته باشیم.»
اینکه گالیانو نقش بعید بهعنوان بزرگتر فرهنگی آموزنده را بر عهده میگیرد، تلخ است. زمان دیدگاه ها را تغییر می دهد این استعداد را تغییر نمی دهد - حداقل نه او را. این مجموعه شامل مجموعهای از لباسهای واقعی فوقالعاده شیک و مبتکرانه بود که مدتها پیش گالیانو را از بسیاری از همتایان طراحیاش متمایز میکرد.
دورهای که او در اینجا استخراج کرد، به خاطر قدرت طنزآمیزش معروف بود. او قبلاً آنجا بوده است، به ویژه دهه چهل. (مرد راه خود را در مورد New Look می داند.) این متفاوت بود. گالیانو در زیر پوششهای مختلف پرستاری و نظامی، اذعان داشت و آزادیهای عمدهای را با تمثالهای آن دوران به دست آورد، تا زمانی که قابل تشخیص نبود. لباسهای فرلشده در نقطههایی با رنگ روشن ظاهر میشدند. یک حباب زیبا از یک لباس عصرانه به رنگ سبز ارتشی آمد. لباسهای کلاسیک مردانه بریتانیایی در نسخههای وفادار نشان داده شد، و سپس به طیف وسیعی از کتهای شگفتانگیز، با سوراخهای جسورانه، و همچنین ترانشههای چاپ شده شفاف که روی نسخههای پارچهای مصنوعی سبک وزن در زیر آن قرار گرفته بودند، تغییر شکل دادند.
همه با نگرش مطابق با شخصیت ها پوشیده شده بود، از فروتن گرفته تا تظاهرکننده. رفتارشان هرچه بود، لباس هایشان شیک و هوشمند به نظر می رسید.