این نمایش پرانرژی با تناسبات، ترکیب گذشته و آینده، قدیم و جدید، اسپورت و رسمی، همه به نام لباس پوشیدن مرد مدرن بازی میشود.
آیا متضادها می توانند جذب شوند؟
میوچیا پرادا مصمم بود با این نمایش پرانرژی که با تناسبات و ترکیب گذشته و آینده، قدیم و جدید، اسپرت و رسمی - همه به نام لباس پوشیدن مرد مدرن بازی میکرد، متوجه شود.
مدلها به نظر میرسیدند که به جای مهمی میرفتند، با قدم زدن سریع در میدانی به سبک فاشیستی که توسط AMO، بخشی از شرکت معماری رم کولهاس طراحی شده بود. در مرکز این مجموعه سورئال و نگران کننده، بنای یادبودی قرار داشت که بیشتر شبیه یک اسباب بازی چوبی تخت بود تا یک قهرمان نظامی سوار بر یک پایه، که سایه ای گرافیکی ایجاد می کرد. رنگهای نامتعارف مجموعه - ارغوانی، قرمز، سبز نخودی - منعکس کننده رنگهای مجموعه است.
پرادا گفت که میخواهد موارد افراطی را کشف کند، که جلیقههای ژاکت لاغر را توضیح میدهد که بازوهای برهنه مدلها را آشکار میکند، و جزایر زیبا و دنج با طرحهای پیکسلی رنگی به جای دانههای برف.
ژاکتها از مدلهای متناسب، مانند سبکهای دو و سه دکمهای در رنگهایی مانند خاک رس آبی، تا کتهای بزرگ و جعبهای شبیه کتهای یونیفرم مدرسه تاب میخوردند.
دومی به رنگ پشمی یا مخملی در سایه های شتری، ذرت، چارتری یا قرمز روشن عرضه شد. شلوارها خنک بودند – با سرآستین یا ضخیم و با خطوط راه راه در پایین تنه. رکاب های اسپرت همه آنها را به چکمه های چرم درشت یا کفش های بند دار محکم می کرد.
این همان داستان کتها بود، که یا به صورت شمارههای تیز و دوخته شده یا روان با شانههای گرد عرضه میشدند. شرلینگ ها براق یا مات بودند.
حتی پارچهها نیز یک مطالعه در تضاد بودند، ترکیبی از مواد سنتی با الیاف بازیافتی، و ترمه با کشش.
در آخر هفته مردان در میلان، زمانی که فضای لباس های خیابانی در چشم بود، پرادا کمک کرد تا راه را پیش ببرد زیرا طراحان به طور محکم به ظاهری آراسته و منسجم تر برمی گردند. و او به وضوح ایدههای خود را در مورد ترکیب کردن لباسهای آراسته و آرام عملی میکند - او کمان خود را با پاشنههای نقرهای بنددار که با جورابهای آبی کوچک، شلوارهای لاغر و یقهای بزرگ سرمهای با طناب ضخیمی از الماسهای آرت دکو پوشیده شده بود، گرفت. با این مجموعه، او به وضوح مانند یک الماس می درخشید.