در مجموعه جدید پاییز و زمستان 2020 مردانه J.W. اندرسون: ادای احترام به ویونارویچ و ریمبو پاریس
تعداد زیادی مانکن در ساعت ناهار چهارشنبه در ردیف جلو در جی دبلیو اندرسون نشسته بودند، مردانی که سرهایشان با مقواهای بریده شده از صورت آرتور رمبو پوشانده شده بود. ادای احترام نه تنها به شاعر فرانسوی، بلکه به دیوید ویناروویچ، عکاس، هنرمند، فعال ایدز و چهره فرقه Lower East Side.
و الهام بخش یک نمایش الهام‌گرفته از اندرسون، آخرین بیانیه مد تاکیدی تاثیرگذارترین طراح بریتانیایی. این نمایش که در لافایت پیشتیسیپشن، بنیاد هنری بزرگترین فروشگاه زنجیره‌ای فرانسه برگزار می‌شود، ادای احترامی تلخ به لحظه‌ای تاریک در دنیای خلاق نیویورک بود، زمانی که ایدز جامعه را نابود کرد.
رمبو الهام‌بخش بزرگی برای ویوناروویچ بود که یک نمایش هنری کامل پیرامون عکس‌هایی از خود که همان ماسک شاعر را بر تن داشت، عکس‌ها را در رستوران‌های ناهموار، پارکینگ‌های بی‌استفاده و کارخانه‌های سوخته می‌گرفت، ساخت.
قسمت اعظم این مجموعه از کت‌های رنگارنگ در طیف گسترده‌ای از منسوجات - ابریشم پرشده، استخوان شاه ماهی پررنگ، ژاکارد چین‌دار یا چک‌های اسکاتلندی - که اغلب با سگک‌های طلایی بزرگ امضا شده توسط JW که شبیه سنجاق‌های زنانه بزرگ‌شده به نظر می‌رسند، ساخته شده است. بسیاری از شکل‌های کت بازتاب جلد مشهور کتاب وزن زمین ووجناروویچ است، جایی که او در یک پتوی بزرگ در رختخواب پیچیده شده است.
سگک‌های بسیار زیاد مشابه شورت سفید هندی استعماری یا دمپایی‌های چرمی شهری. اگرچه جسورانه‌ترین ایده اندرسون، کت‌های مجرد سفید بود که با خطوط دور کمر ابریشمی آکاردئونی تکمیل شده بود. یا ژاکت های سری ناز با یقه و شانه هایی که با مرواریدهای مصنوعی بزرگ تزئین شده اند.
˝زندگی دیویس گفتگوی بود از آنچه در آن لحظه در آمریکا و جهان می گذشت. من متوجه شدم که او یک ایده بسیار JW در مورد منفجر کردن چیزها یا استفاده از برش مثلثی بود. نگاه کردن به اینکه چگونه محصولی را انجام می‌دهید که قابل توجه است، و به جای داشتن 15 لایه، شاید یک لایه در چندین ماده داشته باشید و آن را توسعه دهید، تا جایی که احساس می‌کنید همیشه وجود داشته است. درست مثل چهره رمبو. اندرسون توضیح داد که تقریباً مانند مرلین مونرو همیشه آنجاست، اما یک نسخه زیرزمینی شاعرانه است.
حتی کار Wojnarowicz با شابلون در مجموعه‌ای از مجموعه‌های بزرگ از پیراهن کش‌های درشت یا لباس‌های پشمی پوشانده شده بود که با تصاویر بریده شده از خانه‌های در حال سوختن تکمیل شده بود.
دیوید هنرمند بسیار پیشرفته ای بود که سال ها قبل از بنکسی با شابلون ها هنر خلق می کرد. دیوید زمانی آمریکا بود که احساس می کرد پایان جهان است، اما اینطور نبود. درست مانند رمبو، جایی که خوش بینی وجود دارد، حتی اگر بسیار سنگین باشد،» آندرسون استدلال کرد.
مرگ شریک زندگی‌اش، پیتر هوجار، بر اثر ایدز در سال 1987، وینارویچ را به سمت سیاست‌های فعال‌تر در زندگی و کارش سوق داد - و مجموعه‌ای مهم از خاطرات و مجلات صوتی. رمبو در سال 1891 در سن 35 سالگی بر اثر سرطان استخوان درگذشت. روی سنگ قبر او در شارلویل "Priez pour lui" (برای او دعا کنید) نوشته شده است. وینارویچ به 37 سالگی رسید و در سال 1992 بر اثر ایدز در خانه خود در منهتن درگذشت.
J.W. لباس مردانه اندرسون بهار/تابستان 2020 پاریس
با این حال، تأثیر آنها بسیار درخشان است.