تافته شسته شده، جین و کفش های تخت، عظمت مجموعه پیرپائولو پیچیولی را تثبیت کردند.
پیش از همه‌گیری، نمایش‌های لباس آماده والنتینو در پاریس معمولاً در یک چادر شیک به صحنه می‌رفتند - استعاره‌ای از حباب مد، جامعه بسته‌ای از متخصصان رسانه و خرده‌فروشی، افراد VIP و تأثیرگذار.
برای بهار 2022، پیرپائولو پیچیولی به Carreau du Temple، یک ساختمان بازار سابق در منطقه پرجنب‌وجوش و مد روز Marais، رفت و پاپ‌آپ‌هایی در اطراف نصب کرد که کفش‌های کتانی، گل، محصولات زیبایی و تی‌شرت‌های مخصوص واکسن می‌فروشند. مدل‌های جوان او در سالن چرخیدند، میزهای کافه‌ها را چیدند، و سپس به خیابان Dupetit-Thouars رفتند و به پاریسی‌هایی که در تراس‌های رستوران نشسته بودند، منظره خوبی مانند دیکسی داملیو و نوآ بک، که در بیشتر قسمت‌ها دست در دست هم داشتند، می‌دادند. نشان دادن
برج‌های عاج مد واژگون می‌شوند و پیچیولی انرژی می‌گیرد - و به چالش می‌کشد - تابلویی بیا همه بیا در خانه مد رومی.
او در یک پیش‌نمایش گفت: «چالش من این است که برند را برای این لحظه مرتبط کنم بدون اینکه کدهای خانه را از دست بدهم. اما فکر نمی‌کنم برای پذیرش دنیایی متفاوت، مجبور نباشید لباس‌های خیابانی بپوشید.»
در عوض، پیچیولی از تافته‌های شسته شده برای شورت‌های برمودا، آنوراک‌ها، ژاکت‌های بمب‌افکن و پیراهن‌ها استفاده می‌کرد، لباس‌هایی که می‌توان آنها را هر دو جنس به شیوه‌ای غیرمجاز بپوشند، البته با بهره‌مندی از یکی از بااستعدادترین رنگ‌گرایان مد.
طراح تصور می کرد که جوانانی در حال کشف یک فضای پنهان از لباس های قدیمی هستند و لباس ها را به هم می زنند و آنها را با زندگی شهری در دهه 2020 تطبیق می دهند.
یا نه. پیچیولی همچنین تعداد انگشت شماری از موارد را از آرشیو بنیانگذار والنتینو گاروانی انتخاب کرد و آنها را تغییر نداد. اما یک بلوز با طرح گل از راه برگشت، شخصیت متفاوتی را در پسری به خود می گیرد، همانطور که وقتی دختری به ظاهر گوت با چکمه های رزمی آن را می پوشد، یک لباس چای تزئین شده با خشخاش ظاهر می شود.
پیچیولی خاطرنشان کرد که گاروانی زمانی که در سال 1985 شلوار جین را روانه بازار کرد، خود را در خیابان کستینگ انجام داده بود، و تبلیغ سیاه و سفید قدیمی را نشان می داد - مرد جوانی را با یک جعبه شش تکه به تصویر می کشد که به طرز اغواکننده ای دراز کشیده، دکمه های شلوارش باز شده، یک دستش سیبی را گرفته است - که در بالا نقش بسته بود. دو جیب پشت
حال و هوای لباس‌های خیابانی بدون کفش‌های کتانی یا آرم، توسط بازیگران مختلف و «مردم واقعی»، صندل‌های تخت گلادیاتور و استایل آزادانه، شلوار جین رنگ‌پریده که جذابیت بلوزهای سفید اثیری و کف‌آلود را محو می‌کرد، یا داستر دوزی‌شده تلگراف به دست می‌آمد.
پیچیولی لباس‌های ساده‌ای مانند پیراهن را ترجیح می‌داد - که با پرهای برجسته یا بزرگ و بریده شده با تافته شسته شده - و پیژامه‌هایی که با گل‌های گرافیکی چاپ شده بودند.
اکسسوری‌ها فوق‌العاده بودند و به چوب‌های سنگی منفجر شده متصل شده بودند که کیف‌های دستی کوچک را نشانه‌گذاری می‌کردند و جذابیت پانکیستی را به انواع کفش‌های تخت می‌دادند.
پیچیولی اشاره کرد که راک‌ستادها، که به والنتینو کمک کردند تا به یک بازیگر اصلی در لوازم جانبی تبدیل شود، از درهای کاخ‌های رومی سرچشمه می‌گیرند و ممکن است نسل TikTok به‌عنوان لوازم جانبی بد بو استفاده کنند.
او در این فکر کرد: «این جالب است که چیزی را که قبلاً با چشم‌های متفاوت می‌شناسید، با چشم‌اندازی متفاوت ببینید.
همینطور لباس های بهاری او که ابهتی داشت که زمینی بود.