همه ما خرید کردن را دوست داریم و بیشتر ما زمان زیادی را صرف خوش‌نظر شدن می‌کنیم تا تصویری از خودمان ارائه دهیم که به تصویری که از خودمان داریم نزدیک‌تر است.
در مقایسه با سال 1950، زمانی که لباس‌ها توسط یک خیاط خوب برای هر فردی سفارشی یا به‌طور خاص ساخته می‌شد و مردم حدود 10 درصد از درآمد خود را صرف خرید لباس می‌کردند، امروزه همه چیز تغییر کرده است. لباس ها واقعا ارزان، آماده و در اندازه های استاندارد هستند و ما کمتر از 3 درصد از درآمد خود را صرف آن می کنیم.
با این حال، میزان پوشاکی که امروز می خریم به طور متوسط به 20 عدد در سال رسیده است، در حالی که صنعت مد سالانه حدود 150 میلیارد لباس تولید می کند. با دانستن این موضوع، تنها می‌توان نتیجه گرفت که مردم لباس‌های بیشتری را با قیمت بسیار پایین‌تری خریداری می‌کنند، بنابراین کیفیت آن مشکوک است.
فست مد چیست؟
در سالهای اولیه این مفهوم، ایده چندان بدی نبود. تئوری مد سریع برای بیان این موضوع استفاده می‌شود که شرکت‌ها می‌توانند لباس‌هایی را با هزینه کم تولید کنند که لباس‌های مد را در دسترس همگان قرار دهد. ایده آنقدرها هم بد نیست، اما با گذشت زمان، زمانی که آنها عملی شدند، همه چیز تغییر کرد.
قانونی که فست مد بسیار جدی می گیرد این است که لباس ها کاملاً در مدار بسته ساخته می شوند. شرکت ها لباس های خود را بدون کمک شرکت های خارجی طراحی، تولید و به فروش می رسانند. آنها همچنین بر بازخوردها تکیه می‌کنند که کدام مدل‌ها فروخته می‌شوند و کدام‌ها نه، مردم دوست دارند چه بپوشند، و تولیدکنندگان همچنین مشاهده می‌کنند که مردم در خیابان‌ها چه چیزی بپوشند.
شرکت های فست مد نیز لباس های خود را بسیار سریع و حداکثر در مدت زمان 5 هفته تولید می کنند و در هر فصل مجموعه های مختلفی ساخته می شود.
چرا فست مد به عنوان چیز بدی در نظر گرفته می شود؟
اول از همه، فست مد متکی بر نیروی کار ارزان است. این بدان معناست که کارگران معمولاً از کشورهای در حال توسعه هستند، حقوق کمی دریافت می کنند و در شرایط ناایمن با استفاده از مواد شیمیایی که می تواند برای سلامتی آنها خطرناک باشد، کار می کنند. گاهی اوقات شرکت ها از کار کودکان نیز استفاده می کنند و کارگران خود را استثمار می کنند.
در نهایت، مقدار زیادی لباسی که می‌خریم به زباله تبدیل می‌شود و برخی از آنها قابل بازیافت یا تجزیه زیستی نیستند. ما مقدار زیادی لباس می خریم که در عرض یکی دو سال دور می ریزیم و محیط زیستمان را به خطر می اندازیم.
برای تغییر آن چه کنیم؟
اخیراً مردم فراموش کرده اند که داشتن رابطه با لباس شما به چه معناست. ما روز به روز لباس های بیشتری داریم که خیلی دوست نداریم و آنها را عوض می کنیم و سعی می کنیم احساس خوبی نسبت به خود داشته باشیم. حتی اگر قطعه ای را داشته باشیم که دوست داریم، به دلیل کیفیت ارزان آن به سرعت خراب می شود.
یک تمرین خوب این است که فقط چیزهایی بخرید که می بینید برای همیشه آن ها را می پوشید. این بدان معناست که با پوشیدن آنها احساس خوبی خواهید داشت و آنها چیزی در مورد شما می گویند. همچنین خرید چیزهایی که از مواد باکیفیت ساخته شده اند مهم است. قطعه ای که عاشق پوشیدن آن هستید و تصمیم می گیرید برای سال های آینده آن را بپوشید باید بادوام باشد.
همچنین، داشتن تکه‌هایی بسیار ضروری است که هرگز از مد نمی‌افتند، مانند یک کت و شلوار خوش دوخت یا یک پیراهن کلاسیک. پیراهن‌های جذاب دوچرخه‌سواری نیز هرگز از مد نمی‌افتند و به شما احساس شورشی می‌کنند. مهمترین چیز این است که لباسی که می پوشید بیانگر شخصیت شما باشد و به شما احساس خوبی نسبت به خودتان بدهد.
خرید کمتر لباس همچنین به شما این امکان را می‌دهد که پول بیشتری را برای لباس‌های باکیفیت خرج کنید، حتی اگر این تعداد لباس را نداشته باشید. آنها شکل بهتری خواهند داشت و شما را بسیار تیز و پیچیده نشان می دهند. انجام این کار شما را شادتر می کند و دنیای ما را به مکانی بهتر تبدیل می کند.