تام فورد نمونه ای عالی از دیالکتیک کنش/واکنش مد است. پس از مجموعه ای بهاری که با رنگ های شدید و هیجان انگیز اشباع شده بود، او برای پاییز سیاه شد. و، پس از فصول خیاطی بیش از حد ضعیف، او این بار فقط دو کت و شلوار نشان داد، و تأکید محکمی بر لباس های ورزشی داشت، همانطور که او در ارائه امروز گفت: «برای اینکه طرف دیگر زندگی مشتریم را به تصویر بکشم». و چنین لباس های ورزشی جامد! روپوش های حجیم در اطراف شبح لوله اجاق گاز می چرخیدند. پارکی با آستر کایوت که ژاکتی شبیه بوکله پیچیده شده بود (نخ‌هایی که در پرو با دست تابیده می‌شوند، در ایتالیا دستباف می‌شوند). قیچی خاکستری روی یک هودی ترمه خاکستری ... شما عکس را دریافت می کنید. و هیچ جایزه ای برای حدس زدن اینکه چرا این "طرف دیگر" ناگهان باید مهم شده باشد، وجود ندارد. خود فورد در حال حاضر به چنین لباس هایی (کفش های قهوه ای، به خاطر پیت) نیاز دارد زمانی که کودک نوپایش، جک، را در هاید پارک قدم می زند.
وقتی فورد صدا را کاهش داد، اوضاع حتی بهتر شد، مانند یک بلیزر مایل به قهوه‌ای و یک مک با رنگ استخوانی (به گفته او، با فرآیندی که بوی لاستیکی مشخص را از بین می‌برد). اما گویاترین افزوده به کارنامه‌ی جدید فورد در پاییز ممکن است مربیان بوده باشند. او آنها را "کفش تنیس" نامید. گفت که برای همیشه در برابر آنها مقاومت کرده است، یا حداقل "تا زمانی که بتوانم بفهمم چگونه آنها را متمایز کنم." راز؟ آنها با استفاده از تکنیک پولیش دستی که در کفش‌های لباس فورد اعمال می‌شود، تولید می‌شوند: سه روز در هر جفت، تا جلوه‌ای براق کهنه در چوب ایجاد شود.
چنین توجه وسواس گونه به جزئیات همیشه کارت ویزیت فورد بوده است. زمانی که موردی شایسته توجه باشد، نتیجه می تواند خیره کننده باشد. و در مورد لباس شب پاییز هم همینطور بود. هرکسی که به اصلاح رنگ خود نیاز داشته باشد، می تواند آن را در ژاکت های ژاکارد ابریشمی براق، در ایکات های عجیب و غریب، یا در بافت هایی به قدری شاداب که تقریباً می توانستند تزئین شده باشند، بیابد. و هنوز رنگی در جای دیگری از مجموعه وجود داشت: ژله ای از چارتره که در انبوهی از ژاکت های ترمه فرو رفته بود، مجموعه ای خوش طعم از رنگ های ادویه در میان زغال های شهری.
40.714353-74.005973