لندن، 10 ژانویه 2016
توسط الکساندر فیوری
برخی از مجموعه‌ها به یک اصطلاحنامه، دایره‌المعارف و چهار ساعت در کرم‌چاله ویکی‌پدیا نیاز دارند تا بفهمیم چه خبر است. هنرمندان مینیمالیست و جنبش‌های دینی رمزنگاری، کسی هست؟ برخی دیگر ساده و ساده هستند، گاهی اوقات بیش از حد.
KTZ از طرح دوم پیروی می‌کند: موسیقی تند شروع می‌شود و مدل‌ها با لباس‌هایی که از فصلی به فصل دیگر تفاوت چندانی ندارند، اما به اندازه کافی متفاوت هستند، وارد کت واک می‌شوند. این بار ملاقات Kraftwerk در دیدار آینده نگری روسیه با ورزش آمریکایی بود. به طور مشخص! خب، نه چندان واضح، اما من «بیسبال» و «گوتیر دهه هشتاد» را که در سال 1987 مجموعه‌ای با مهر سیریلیک ایجاد کرد، به سرعت در بحبوحه‌ی گرم شدن جنگ سرد به نام Detente Chic ایجاد کرد.
در اینجا، آمریکا بیش از هر چیز دیگری تسلط داشت، از ظاهر آینه‌دوزی‌شده با لیبراسه با بوتسی کالینز در بالای کفش‌های بولینگ با کفی پلت فرم. آنها برای بولینگ کلوبر بسیار جذاب بودند، اما شبیه به نسخه‌های عابر پیاده کفش‌های پرفروش اسب گهواره‌ای ویوین وست‌وود بودند. طراح KTZ، Marjan Pejoski، اتفاقاً یک طرفدار وست‌وود است: شانه‌های نوک تیز روی چند پالتوی سایز بزرگ او مستقیماً از مجموعه ویچ‌های ۱۹۸۳ او بیرون آمده بود.
وست وود علیه امپریالیسم فرهنگی آمریکا انتقاد کرده است، اما پژوسکی آشکارا از آن استقبال می کند. ژاکت‌های او عمدتاً دانشگاهی بودند، با جزئیات دانشگاهی که به شکل کت یا بمب‌افکن به سادگی کشیده شده بودند. تعدادی از آنها با بخیه های چرمی غول پیکر دوخته شده بودند که معمولاً سطح توپ های بیسبال را زخمی می کند. شلوار بیسبال تبدیل به شلوار روزمره شد; راه راه های مشخص شده روی سویشرت ها و روسری های خز اینترزیا. Kraftwerk رنگ ها را ارائه کرد: قرمز، سیاه، سفید. آینده پژوهی روسی؟ نه - یکپارچهسازی با سیستمعامل دهه هشتاد.
KTZ به دنبال گسترش پایگاه مشتریان خود و همچنین مرزهای مد نیست. پژوسکی امشب در حال بازی با تماشاگران خانگی بود که مورد تایید قرار گرفت. در مورد تازه وارد ناآگاه؟ خوب، یک بازی بیسبال را بدون دانستن قوانین تماشا کنید، و هیچ عاقلانه تر از آن بیرون نروید. فقط کمی خسته، کمی مات و مبهوت، با صدای جیغی که از چرخاندن گردنت به تماشای اطرافیان بیهوده می نشینی.