میلان، 17 ژانویه 2016
توسط لوک لیچ
ماسیمیلیانو جیورنتی به معنای واقعی کلمه هر نگاهی را در این مجموعه بر اساس کفشی طراحی کرد که توسط بنیانگذار کارفرمایش طراحی شده بود که زمانی متعلق به اندی وارهول بود. این هنرمند یک جفت آکسفورد فراگامو خرید - ظاهراً تنها سبک کفش مردانه ای که استاد کفش متولد بونیتو تا به حال طراحی کرده است - و آنها را برای نقاشی پوشید. پس از مرگ وارهول، کاسا فراگامو کفش های وارهول را با پراکندگی تصادفی کفش های مختلف خریداری کرد. پاشش رنگ های رنگی
بازتولید این آکسفوردهای نابغه که دوبرابر آن را لمس کرده‌اند، بنابراین هر نگاهی را که امروز به اینجا می‌بینید را پایه‌گذاری کرده است. کفش های بزرگ برای پا گذاشتن. هر چند جوورنتی به خوبی از آن استفاده کرد. او گفت که در حال بررسی دیالکتیک کلاسیک گرایی و هنر مد است. این به مجموعه‌ای از لباس‌ها و کت و شلوارهای لوکس بی‌عیب و نقص با نمای نزدیک مورد علاقه جورنتی، با بافتنی‌ها و پیراهن‌هایی که با اختراعات فنی آشوب می‌کردند، ترجمه شد.
مک سفید اولین نگاه نمایانگر بوم خالی بود که تمام بعد روی آن نقاشی شده بود. ژاکتی که لایه‌های سیاه راسو را روی یک صفحه قیچی سفید در یک صفحه روی یک ژاکت بافتنی تزئین‌شده با آستین‌های چرمی ترکیب می‌کرد، ساخته‌ای عالی بود. عکس‌های تک رنگ اشباع شده ماریو جاکوملی از مزارع شخم‌زده، دکوراسیون یک بمب‌افکن فوق‌العاده موج‌دار، و رنگ‌ها و هرج و مرج الگوی تصادفی خط پایه و جزئیات اگون شیله روی لباس بافتنی و پیراهن را مشخص می‌کند.
اما تمام این "هنرمندی schmartery" را فراموش کنید: زیرا، کت ها. بمب‌افکن‌های نایلونی زیتونی با درخشش بیمار و پارک‌هایی که با قیچی پوشیده شده‌اند. بمب افکن نایلونی و قیچی ژاپنی؛ یک کت و شلوار سه تکه از دوشاخه و روپوش های یقه خز - همه فوق العاده بودند. سیلوئت کت و شلوار جورنتی بر درب نابهنگامی دو سال پیش می زند و تمرین سنگین هنری او فاقد احساس فوریت خون و رعد و برق است. با این حال، آنچه او دارد، دقت دقیق است. و کفش های پر رنگ.