میلان، 18 ژانویه 2016
توسط الکساندر فیوری
عناوین مجموعههای جورجیو آرمانی، القاب عرفانی و عرفانی نیستند که دیگر طراحان به آن علاقه دارند. او لباسهای مردانه پاییز 2016 خود را Emporio Armani نامید: «بهروز». آیا این چیزی نیست که همیشه مد باشد؟
و آیا واقعاً سبک آقای آرمانی را مشخص نمی کند؟ از آنجا که، اگرچه ممکن است آرمانی را یک مرده سنتگرا بدانیم که بر روی مردان دو سینه به خیاطیهای آشنا راه میاندازد، محصول او در واقع با یک مدرنیسم چشمگیر مشخص شده است. در دهه 70 او کت و شلوار بومی خفه شده را به چیزی آزادتر، گشادتر و مدرن تر تبدیل کرد. این یکی از مهمترین پیشرفتها در خیاطی مردانه مدرن است، که در واقع ساختار اجناس را از هم جدا میکند و آن را متفاوت میسازد، نه اینکه صرفاً با خطوط لبههای پاچهای به هم بخورد.
آرمانی با تزریق حس راحتی، بار دیگر Emporio خود را به روز کرد. او جین را سخاوتمندانه برش داد اما نه پهن. مهمتر از آن، او اخلاق عملی و سادگی را در شلوار جین آبی بسیار فریبنده به جنبه های مختلف این مجموعه ترجمه کرد. یک جنبه از فناوری وجود داشت، در چسباندن تیوید و چرم درمان شده، نوار چسب و پانل های بازتابنده. آرمانی با انبوهی از لباس اسکی، شلوار چتر نجات از فویل آلومینیومی که زیر بافتنیهای ساده و عینکهای آینهای میدرخشید، باز شد، که اگر الگوی زیباییشناختی دقیق نباشد، حال و هوا را ایجاد میکند.
حال و هوا و حالتهای لباسهای ورزشی، از طریق خیاطی شاهزاده ولز، لباسهای شب مخملی، و لباسهای روز با یقه نهرو که با رنگهای نظامی آغشته شده بودند، بر کل مجموعه تأثیر گذاشت. آرمانی گفت پالت Emporio ارگانیک بود – اما به نظر من سردتر و تکنولوژیک تر به نظر می رسید: مقیاس خاکستری آسمان خراش ها و صفحه کلید کامپیوتر، رنگ های آبی و صفحه سبز محافظ صفحه نمایش و لیزر. هکنی، اما تاثیر داشت.
گاهی اوقات، اصرار آرمانی برای بهروزرسانی میتواند مخاطبانش را از خود دور کند، اگرچه به نظر میرسد مشتریان او همیشه میتوانند در ریل فرو رفته و چیزی را بیرون بکشند که برای زندگی روزمره منسجم است. سهولت در نه تنها پوشیدن این مجموعه، بلکه در تماشای آن - و ارتباط آن با زندگی روزمره هر انسان - یک حرکت خوشایند بود. و زمانی که هر برند دیگری در میلان درباره کمد لباسهای «واقعی» صحبت میکند (و اغلب چیزی غیر از آن ارائه میکند)، پیشنهاد واقعی آرمانی کاملاً بهروز احساس میشود.