میلان، 18 ژانویه 2016
توسط لوک لیچ
ما با یک طرح گران قیمت، چشمگیر و غوطه ور از یک جنگل برفی که از دید فردی در حال چرخش، با سرگیجه گرفته شده است، شروع کردیم. در موسیقی متن، Björk Björk-ed، با تمام اصرار اثیری باشکوه خود. آیا قرار بود شاهد نوعی خرابی برفی برای بهترین خیاطی آبروزو باشیم؟ نه چندان این بیشتر یک رویاپردازی در زمان ناهار بود، یک فرافکنی آلپ از ارتفاع کم به بالا و دوباره - همه قبل از اینکه پشت میزتان برگردید.
کت و شلوارها زیبا بودند، روی بدن حجاری شده بودند، با کمرهای بالا کشیده شده بود تا کل آن کشیده شود. ما با مجموعه ای از خاکستری ها شروع کردیم، اما سپس تزریق کفش پیاده روی به جای کفش شهری به صعود پیش رو اشاره کرد. رنگ‌ها تغییر کردند - انتقالی از شهری به طبیعی - به یک قلب پر از سبزه‌های برگ‌ریز. دو خز خارق‌العاده از تکه‌های تک رنگ بود که به استخوان شاه ماهی پیوند زده شده بودند. مرد ما بلند بود، اما همچنان الگوهای معمول خود را رعایت می کرد. نوعی لباس هنرمند و یک کلاه تکراری Beuys-Meets-Alpine وجود داشت که زمزمه جاه طلبی های سرکوب شده بود که نیرو جمع می کرد.
Brendan Mullane در پشت صحنه، لایه‌های سندبلاست و چاپ بیش‌ازحد، جمع و تفریق را که روی این لباس‌ها اعمال شده بود، ترسیم کرد تا عمق آنها به آنها برسد. بریونی ریشه در فرمالیسم دیرینه دارد، نقاب تکامل یافته یک مرد. با این حال، مولان محدودیت‌های این فرمالیسم را آزمایش می‌کند و در حین انجام این کار، متوجه می‌شود که هنوز سرزمین‌های ناشناخته‌ای برای رویاپردازی دارد.