نوشته کاتیا فورمن
دامن‌های مردانه به یک مورد معمول در باند فرودگاه تبدیل شده‌اند، اما هرگز واقعاً به زندگی واقعی تبدیل نشده‌اند. اما در حالی که پدیده سیال جنسیتی به اوج خود ادامه می‌دهد، تام براون استدلال قانع‌کننده‌ای برای آینده‌ای نه چندان دور ارائه کرد که در آن مردان - کیف در دست - با یک لباس دامن کلاسیک، کفش‌های پاشنه بلند ریشلیو و جوراب‌های تجاری به دفتر مراجعه می‌کنند.
او می‌گوید: «شما در کودکی یک راه را شروع می‌کنید، اما چرا نباید بتوانید مسیر خود را انتخاب کنید، نه اینکه افراد فرهنگی به شما می‌گویند کدام راه را بروید؟ این طراح در پشت صحنه می‌گوید که ذهن باز برای تجربه زندگی آنطور که می‌خواهید است.
براون حیاط شیشه‌ای کاخ Études of École des Beaux-Arts را با گچ‌بری مجسمه‌های روم باستان و سقف سر به فلک کشیده شیشه‌ای و چدنی به عنوان محل نمایش انتخاب کرد. موسیقی متن هیجان‌انگیز آن «پیچ وخم» بود که توسط آهنگساز دیوید موشن و کارگردان سالی پاتر برای اقتباس فیلم بلند او در سال 1992 از رمان ویرجینیا وولف، «اورلاندو» با بازی تیلدا سوینتون در نقش نجیب‌زاده‌ای پر جنب و جوش ساخته شد.
لباس مردانه Thom Browne بهار تابستان 2018 پاریس
مدل‌ها با کت‌های کت و شلوار، دامن‌ها و کفش‌های گفته شده پخش می‌شدند و هرکدام لحظه‌ای مکث می‌کردند و به کمد مرمری و شیشه‌ای که یک جفت کفش بچه طلایی در آن قرار داشت نگاه می‌کردند. (یک جفت ریشلیوس طلایی در کابینتی در انتهای باند فرودگاه نشسته بودند.)
براون دوست دارد پیام خود را چکش بزند، در اینجا یک ژاکت بی پایان از کت و دامن کت و شلوار را ارسال می کند که با تناسب های شدید بازی می کنند و پارچه های سنتی را با هم ترکیب می کنند، در مجموعه ای که ترکیبی از دختر مدرسه/پسر مدرسه ای و بانکدار را تلگراف می کند. (دامن کوتاه چین دار بریتنی اسپیرز خالص بود.)
این جفت‌ها از دامن‌های سرمه‌کش و کت‌های تک‌سینه‌دار با سنجاق گرفته تا لباس‌هایی که ترکیبی از دامن بلند چین‌دار خاکستری با کت‌های سرمه‌ای بریده شده با طرح‌های داش‌اند طلایی بود. لباس عجیب و غریبی نیز وجود داشت، از جمله لباسی در پارچه خیاطی خاکستری مشخص با لهجه های پرچم آمریکا، با دم پیراهن های فوق العاده بلند که زیر اکثر ظاهرها کشیده شده بود.
اگر لحظه‌ای کمدی وجود داشت، عروس و داماد پایانی سریال بود، مردی مجرد که لباسی به تن داشت که جلوی لباسی مشکی کوچک را با لباس عروس توری سفید در پشت به تن داشت.
در پاسخ به این سوال که آیا تمام دامن‌ها می‌توانند این مجموعه تجاری را ایجاد کنند، براون، که دامن خود را «از پشت» می‌خواند، گفت: «همه آنها ارائه می‌شوند. فکر می‌کنم شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد، قطعا برای همه مناسب نیست، اما اگر بخواهم کسی را ببینم که در خیابان راه می‌رود، می‌خواهم بدانم آن شخص کیست.»