این اولین نمایش فیزیکی برای امپوریو آرمانی از فوریه 2020 بود و این مجموعه چهلمین سالگرد این برند را جشن گرفت.
با تماشای آرمانی، نیمه خالی به دلیل فاصله‌گیری از صندلی‌های اجتماعی، این نمایش در مقایسه با شلوغی بیش از حد معمول، شایعات پیش از نمایش و تأخیر 30 دقیقه‌ای دقیق قبل از ظهور اولین مدل‌ها، شبیه یک رویداد داخلی جالب - حتی یک تمرین - بود. این اولین نمایش فیزیکی باند برای امپوریو آرمانی از فوریه 2020 بود، زمانی که COVID-19 در جهان رخ داد. دلیل دوم این بود که در کنار او برای این تعظیم، سیلوانا، خواهرزاده‌اش حضور داشت: آقای آرمانی، 86 ساله، قبلاً گفته بود که برای آینده آماده می‌شود و این شاهد تازه‌ای بود.
این نمایش چهلمین سالگرد افتتاح یک فروشگاه جدید آرمانی در میلان را برای فروش مجموعه‌ای به نام Emporio Armani یا Armani Emporium (به انگلیسی لاتین) نشان می‌دهد. ایده این بود که جذابیت‌های رو به رشد آمریکایی ژیگولو و گریس جونز را به مفهومی ترجمه کند که درخشش خرده‌فروشی الیو فیوروچی را منعکس کند، اما حول بیانی قابل دسترس‌تر، مقرون به صرفه‌تر و مسلماً انعطاف‌پذیرتر از کدهای آرمانی متمرکز بود.
از روبرتو مانچینی که با تیم ملی فوتبال ایتالیا (بسیار خوب) ژست گرفته تا 80 فصل کمپین تبلیغاتی که بر کورسو گاریبالدی و بیلبوردهای تبلیغاتی در سراسر جهان تسلط داشته است، مونتاژ فیلمبرداری شده قبل از نمایش (اما به طرز عجیبی شامل تابلوهای تایتانیک روشن نمی شود. که از هر ورود به فرودگاه Linate استقبال می کند) جذابیت همیشه سبز Emporio را به مخاطبان دور از هم (به دلایل بهداشتی) یادآوری می کند.
مجموعه ای که به دنبال آن بود دلیل آن را نشان داد. با پوشش لباس‌های زنانه و مردانه، قلمرو کلیدی ارمنی‌های خیاطی آندروژن (اما نه بدون جنس) را طی کرد، سبک‌های غیرعادی خود را پراکنده کرد (همیشه یک کلاه، به علاوه جواهرات ضخیم یادآور ممفیس)، که از طریق برخی از جواهرات منحرف شده بود، اما غیر خاص. قطعاً ارجاعات غیرایتالیایی در طرح‌های سیلوئت و آبرنگ است، و به طور دوره‌ای به نسخه‌های لباس مهمانی سه لنگه مهندسی مبتکرانه بازمی‌گشت.
مثل همیشه، بیشتر از عکس‌ها در Vogue Runway ظاهر شد، زیرا آرمانی مدل‌های خود را در خوشه‌ها فرستاد، گروه‌های بزرگ‌تر برای تأکید بر فصل مد خاص روایت گسترده‌تری که او ترسیم می‌کرد. تغییر مورد علاقه من از یک بخش لباس مردانه بود که شامل چند ژاکت معمولی زرق و برق دار همراه با کراوات های چاپ شده با کف دست بود (یک مرجع Miami Vice؟) که در بالای اسلایدها پوشیده می شد.
این به طور ناگهانی به سمت برخی از لباس‌های ورزشی کاملاً سفید اما لوله‌دار که دارای خط افقی 7 آرم EA بودند، جذب شد: شورت دوچرخه‌سواری و کفش‌های کتانی جدا از هم، تشخیص اینکه دقیقاً برای کدام ورزش ساخته شده‌اند سخت بود، اما جالب به نظر می‌رسید. سپس سوئیچ دیگر: خیاطی کتانی ابریشمی خرد شده با لهجه های یقه کیمونو. و بعد یکی دیگر و دیگری…
با این حال، همه چیز کاملاً آرمانی به نظر می رسید. این نمایشی بود که نشان داد چگونه اختراع مجدد ثابت در پارامترهای مقادیر ثابت طراحی فرمولی را ایجاد می کند که از طریق آن یک برچسب می تواند برای همیشه جوان بماند. آگوری، امپوریو
اعتبار: @stefanoguindani@sgpitalia