توسط الکساندر فیوری
بد سلیقگی یک فروش سخت در مد است، زیرا عموماً مردم می خواهند خوش سلیقه بخرند. حتی اگر طعمی که فکر می کنند خوب است در واقع بد است. این یک بازی ادراک است و کاملاً ذهنی است.
مطمئناً سلیقه ای که کتی ایری برای بهار 2017 ارائه کرد، خواهند داشت: آنها تفاوت زیادی با لباس هایی که او در فصل داخل و خارج ارائه می دهد، نداشتند. در اینجا، او آگاهانه به چیزی اشاره کرد که او آن را «زیورآلات آخر هفته شهر بازاری طبقه کارگر» نامید، نوعی سبک که روی کاغذ اساساً انگلیسی به نظر می‌رسد، اما شخصاً می‌توان آن را در سراسر جهان شناخت. در ایتالیا، این همان چیزی است که مردان پر زرق و برق که راگازی نامیده می شوند، می پوشند. در بریتانیا، ما اغلب از عبارت chav استفاده می کنیم.
مردان ایری موهایشان را به شدت چرب می‌پوشیدند (در چند مورد پوماد آنقدر ضخیم بود که راحت‌تر از موهای واقعی دیده می‌شد)، پیراهن‌های لنگی‌شان کاملاً باز بود، و صورت‌هایشان به‌طور ظریف و از نظر آرایشی شکل، دقیقاً مطابق با کلیشه بود. .
نتیجه چشم نواز بود. ایری ابریشم‌هایش را با کوسه‌های سر چکشی و باراکودا به رنگ‌های شیک، با ستاره‌ها و بلوک‌هایی به سبک دهه ۷۰ گچ کاری کرد، و روی یکی از آنها کت بره‌ای مغولی تند و تیز، اما متورم، که از نظر فصلی نامناسب به نظر می‌رسید، پوشاند. گروهی از مدل‌های زن با لباس‌های اسلیپ و مایو، وظیفه الویرا هنکوک را انجام دادند.
شما مطمئن نبودید که آیا قصد شما قهرمانی یا کاریکاتور کردن این شخصیت های طبقه کارگر قرن بیست و یکمی بود. در هر صورت، این مجموعه احساس می‌کرد که در سطح بنیادی یک نمایش مد، یعنی تولید لباس‌های مطلوب که با گفتگوی زیبایی‌شناختی لحظه کنونی مرتبط است، از دست رفته است. اما شاید این به سلیقه من نبود.