Le Samantha Conti
Ní raibh sé soiléir cad a theastaigh ón dearthóir Rodolfo Paglialunga a rá i mbailiúchán a bhí lán de leathar agus criosanna agus strapaí stíl mhíleata ar éadaí seachtracha agus oiriúint. Go bhfuil fir ag iarraidh luí seoil, nó le haghaidh gnáthamh maidin a mbíonn i gceist leo dul ag obair - nó máirseáil - chun oibre? Níl clú agus cáil ar an dearthóir go díreach mar gheall ar a ghrá don phraiticiúil: Bhí a bhailiúchán earraigh lán le brístí agus brístí leathar glúine a stop ag lár lao.
An séasúr seo, chuir sé cúpla scáthchruth nua leis, lena n-áirítear criosanna a rith timpeall an choim agus a ghearr go trasnánach ar fud an cófra ar seaicéid, cótaí fada agus riteoga liath. D'oibrigh sé leathar i mbarr tunic, cuid acu le ceangail snap nó zippers, agus cuid eile gan muinchille.
Bhí oiriúintí leathair mór agus beag ag múnlaí, agus uaireanta mí-oiriúnaithe go fiáin don chulaith: Cóta stíl mhíleata péireáilte le trealamh dopp, nó mála beag ar shlabhra.
I measc an chúpla píosa inchaite eile bhí cóta le cíche dúbailte le coiléar fionnaidh inscortha; lineup de sweaters cniotáilte ribeach nó cniotáilte waffle, cuid acu le paistí leathair, agus an seaicéad lomadh dubh a dhún an seó.
Ar a mhéad, thairg an bailiúchán seo roinnt píosaí clasaiceacha arbh fhiú miondíoltóir na sráide ard iad, ach ar an iomlán bhí sé as céim - mar a déarfá - le riachtanais laethúla wardrobe an chliaint dearthóra ard-deireadh.