Enrico Nagel O último conxunto de obras de , titulado Second Sight , iniciado en 2011 e que xa abarca máis de 20 pezas, dá un paso máis ao revertir a súa postura habitual. Nesta serie, a imaxe como materia prima é tratada na súa fisicidade. Mantendo o modelo na súa forma orixinal, Enrico Nagel distorsiona a beleza das lisas imaxes do modelo masculino que elixe enviando o material da imaxe a baños de auga, queimando, coloreando e debuxando. As imaxes, inundadas dunha nova "historia", parecen plantexar cuestións sobre a historia da súa propia elaboración; inicialmente feitas para vender produtos, agora parecen habitar narracións máis persoais e estrañas, ao tempo que adquiren unha autenticidade histórica ficticia.
A esterilidade dos "prototipos" masculinos fotoshopados disólvese detrás de lavados escuros e está ensuciada por estruturas orgánicas: a imaxe optimizada para computador atopa que volve ser análoga e única.
