ՓԱՐԻԶ, 23 ՀՈՒՆՎԱՐԻ, 2016 Թ
ԼՅՈՒԿ ԼԱՅՏՉ
Միլիտարիան հափշտակե՞լ է: Ոչ պզուկների դեպքում: Փողոցներում շվեդական բանակի ավելցուկի կտորներ նկատելուց հետո Ջոնի Յոհանսոնը հետ նայեց երիտասարդության տարիներին զինվորական ծառայության անցկացրած ինը ամիսներին: «Հիմնականում հետույքս սառչում էի,- ասաց նա,- անտառի ձյան տակ քնած»: Իր երկրին ծառայելու ընթացքում Յոհանսոնին տրվել է 1940-ականների համազգեստ: Այս ելակետային ազդեցությունը խառնվել է վարդագույնին, նարդոսին, ժապավենի գծապատկերին և որոշ դեկորատիվ թարթիչների դետալներին, որոնք վերցված են Västerbottensdräkten-ից՝ հատուկ շվեդական Լապլանդիայի կանտոնի ժողովրդական տարազից, որտեղ դիզայներն անցկացրել է իր մանկության մեկ տասնամյակը:
Բարձր գոտկատեղով, կրկնակի ծալքավոր կոնաձև տաբատներ՝ բավականին ձևական, կամ գրպանով զինվորական տաբատներ կրում էին կրճատված մեծ վերարկուների, կցված միկրո սարնազգեստների և մաքսի էշի բաճկոնների տակ: Նարդոսի թավշե շապիկ, որը կտրված էր առջևի հատվածում, դրված էր շերտավոր երեսպատման տակ և երկար կիսաշրջազգեստով վերնաշապիկի վերևում, որը նման էր ձիթապտղի ֆլանելի կամ ֆետրեի: Կոշիկներից մի քանիսը միանշանակ զգացվում էին. հիանալի զվարճալի, պատվաստված լոֆեր-գուլպաներ հիբրիդներ: Նանո-եղլաձև եղևնու մեջ կար մի քիչ մոխրագույն կարում, որի կարերին անհանգիստ մանրուք էր: Գունավոր դետալներից մի քանիսը հիանալի էին, եթե քողարկվում էին միայն էքստրավերտների կոնվենցիայի ժամանակ, ինչպես շագանակագույն կաշվե շալվարը, որը շփվում էր նարնջագույն մոհեր գուլպաների հետ: