Billy Reid er eitthvað afbrigðilegt, gleðilegur útúrsnúningur í New York karlasenunni. Jú, hann er með tvær iðandi verslanir á Manhattan og aðra á leiðinni í Chicago (sem hann segir að hafi tekið sex ár að koma í veg fyrir). En að mestu leyti gleðst Reid yfir því að vera öðruvísi.
Það þýddi sérstaklega „mjúka, minna vandræðalega“ stefnu fyrir Spring, stillt á einmana kassagítar. Til sönnunar, fyrir sýninguna skar Reid jakkann á fyrirsætu þétt með hendinni áður en hann sleppti honum í upprunalegt horf. „Þetta er smjörmjúkt rúskinn,“ sagði hann. Twangy Alabamian hefur einnig verið að gera tilraunir með „auðveldu tweeds,“ sem og bómullar-silkiblöndur, hnýtt terry og Jacquard prjón. Þessir uppteknu jacquards voru hápunktur safnsins. Þeir sýndu óhlutbundnar mósaíksenur úr náttúrunni: laufblöð, Everglades, steingervingarskeljar og það sem hönnuðurinn kallaði „sjávargarð“. Hver þeirra var unnin, endurunnin og endurunnin í viðbót áður en þau voru send í sýnatöku á Ítalíu.
Reid hélt sig að mestu við einkennislitatöfluna sína fyrir krem, jörð og haframjöl. „Vertu aldrei hræddur við hlutlausa menn,“ sagði hann. Nokkur breikkun varð þó hvað varðar niðurskurð. Þeir voru lausari, gjafmildir, næstum pokalegir. Það virðist sem Reid sé að innlima alveg nýja erkitýpu í fagurfræði sína heima: íþróttir. Nokkrar hnésíðar stuttbuxur, sem hann lýsti reyndar sem baller stuttbuxur, voru sérstaklega breiðar. Það þýðir að körfuknattleiksmaður gæti hugsanlega klæðst þeim á vellinum, þó að mynstrið í sjógarðinum þeirra gæti verið örlítið fráleitt. Hlífðarhlífar líktust líka hafnaboltahettum og í mörgum útlitum komu strigaskór (K-Swiss) í stað loafers eða reima.
40.7127837-74.0059413