Gelek kes wek hobî yan jî demajoyekê bi hin şêweyên hunerê ve mijûl dibin. Ev dikare were vê wateyê ku hûn gîtarek hildin û carinan bi hevalan re rûniştinek jamê bikin, pirtûkek xêzkirinê bikar bînin, xêzkirina komirê, an xemilandina şêwazek grafîtî ya dîwaran.
Ji bo gelek kesan, huner bi rengekî an rengek din rehetbûn, xweîfadekirin û carinan revînê temsîl dike. Û heke wusa be, wê hingê gelek kes wê jêhatîbûnê digihînin astek din û behremendî û dildariya xwe ya hunerî dikin jiyan û kariyera xwe.
Ji ber vê yekê çi ye ku kesek dike hunermend? Têgihîştin ev e ku meriv celebek kesek hewce dike ku bibe hunermend - lê gelo ew têgihîştin bi tevahî rast e?
Huner diyarî ye
Bi rastî, huner bi çi şêweyî be - muzîk, wêne, peyker, an performans an hunera dîtbar be - diyariyek e. Ji bo kesên ku hunermendek nas dikin jî rast e ku carinan zehmet e ku meriv wî diyarî bide xelat kirin. Tenzîlat ji bo hunermendan û diyariyên taybetî yên ji bo kesên ku xwedan behreya hunerî ne li diyariyên ji bo hunermendan têne dîtin.
Ma hunermend bi rastî ji ne-hunermendan cûda ne? Ka em li hin taybetmendiyên mirovên hunermend binêrin.
Hunermend ji îfadekirina xwe natirsin
Huner bi çi awayê îfadekirinê dibe bila bibe, hunermend ji bo tiştek di hundurê xwe de wekî kanalek tevdigere û natirse tiştê ku di hundurê xwe de dibîne an hîs dike îfade bike. Ev tiştek paradoks e, ji ber ku gelek hunermend têne zanîn ku bi tevahî berevajî - hundurîn û carinan xwe-rexnegir - dema ku performans nakin.
Wisa dixuye ku îfadeya hunerî mirov ji nav xwe derdixe û bi vê yekê rê dide wî ku di afirandina xebata xwe ya hunerî de wekî kanalek an rêgir tevbigere.
Hunermend cîhana derdora xwe temaşe dikin
Çi çalakiyek hişmend be, çi nehişmendî be, mirovek hunermend bi xwezayê xwe çavdêrek e. Mirovên hunermend mêldar in ku haya wan ji cîhana li der û dora xwe hebe, û gava ku li derdora xwe an rewşa xwe digirin, wê 'hest' dikin û dihejînin. Di wî warî de hunermend ne mîna spongekê ye - şiyana çavdêrîkirin û tomarkirinê cesaret an çirûskek afirîner dide hunermend ku paşê ew kanalîze dike.Hunermend gelek caran xwe rexne dikin
Dibe ku ev dirêjkirina meyla hunermend a çavdêriyê be. Bi heman awayî ku mirovek hunerî hêmanên cîhana li dora xwe dinihêre û tomar dike, ew bi heman awayî performansa xwe dişopîne û destnîşan dike. Ev şiyan hem dibe diyarî û hem jî nifir. Bi awayekî erênî tê dîtin, meyla mirovên hunermend ên xwe-rexnekirinê dihêle ku hunera xwe pêş bixin û mezin bikin.
Nerazîbûna vê jêhatîbûna xwe-refleksê ev e ku pir xwe-rexnegirbûn dikare bibe sedema nebaweriya hêza hunermend û, di dawiyê de, fikarên performansê.
Hunermendên serkeftî berxwedêr in
Gotinek kevn heye ku dibêje: "Heft caran bikeve xwarê, heşt caran rabe ser piyan". Hunermendê serketî xwedan vê kalîteyê ye - şiyana ku li hember têkçûn û têkçûnan bisekine. Dema ku ev şiyana xwezayî bi taybetmendiya xwe-nirxandina erênî ve were girêdan, mirovek hunerî dibe ku karibe xebata xwe ava bike û mezin bike.
Mirov dikare bibêje ku hunermend ji têkçûnê natirse; lê belê, rastî ev e ku gelek mirovên hunermend bi rastî ji têkçûnê fikaran dikin. Ya ku cûdahiyê dike ev e ku ew xwediyê wêrekbûn û ajotinê ne ku piştî ku ketine rabin û dîsa biceribînin.