MÎLAN, 17 Çile 2016
ji aliyê LUKE LEITCH
Pêşandan li ser platforma 22-a ku ji bo derketinê di demjimêr 20:00 danê êvarê de bû- 35 hûrdem hate paşxistin. Ew jiyan roja Yekşemê lûtkeya kincên mêran ên Milan tê, roja pêşandana herî qels a di salnameyê de. Damir Doma ew bi fantastîk hejandibû da ku vê berhevokê di hundurê rawestgeha navendî ya Milan de nîşan bide - avahiyek birûmet ku bi bextewarî ji têgîna xwe ya faşîst wêdetir li ber xwe da. Doma got: "Ew cîhê min ê bijare li Milan e - gava ku ez têm vir, ez pir bandor dibim. Em hewl didin ku ji çarçovê bifikirin û cihên pêşandanê yên ku ne ewqas gelemperî ne bibînin. Lê em nikarin pir zêde bidin - em ne pargîdaniyek wusa ne. Ji ber vê yekê em pir bextewar bûn ku di ofîsa li vir de kesek hebû ku ji marqeyê hez dike û hemî derî ji me re vekir."
Em rast li ser platformê rûniştin, li hember trênek sor a spehî ya Frecciarossa 1000. Li ser me banê katedralê yê epîk ên girêkên pola qemer bû. Vê cîhê pêşandanê bandorek di asta Chanel de hebû lê belaş hate wergirtin: jîr. Komkirin jî jîr bû. Doma sêwirînerekî hişk e, peykersaz e, lê germî û baldarî-heta carinan jî seksî- di kincên wî de heye. Vekirên wî yên spî yên bi bêrîkên jêkirî yên ku xwînmijê dirijandin, medîtasyonek li ser nakokiya rêjeyî ya di navbera pêş û paşîn de bû. Kirasên wî yên deve û zeytûnî, hinekan bi kembereke lîstokî ya horizontî, kozikên pêçayî yên bi jan û jan bûn. Kêlên bi reng-reng-rengkirî yên hûrkirî yên bi rengê gewr û keska herî tarî bi xêzikê li binê torsoyê hatin dirûtin. Tenê nota nakok di navbera cîh û berhevokê de dema ku kincên pêçandî hatin xwarê deng veda: Ew hinekî meccanico del treno bûn.
Bişkok li navenda cilan kom bûn, ku perspektîfa çavê çavê xwe dirêj kir. Rengên jacquardê gewr, çapeke ku di nîvê şevê de li ser berfê dişibihe şopên çengê, û deqên spî yên boyaxkirî yên li ser paşxaneya reş tevna dîtbarî peyda kirin. Dûv re, temaşevan mîna rêwiyan di trêna paşîn a ji Payiza '16-an de dûr ketin. Doma li ser cihê xwe wiha got: “Pir sembolîk bû. Ji ber ku ji bo her du koleksiyonên paşîn em ji Parîsê vediguhezin - me karmend û atolye diguherand - û ev yekem e ku hîs dike ku ew bi tevahî li Milano hatî çêkirin. Ez hest dikim ku ez hatim."