PARIS, 20. JANUAR 2016
vum AMY VERNER
Wann hien dëse Standpunkt op d'Kollektioun verbonnen huet, all déi verschidde Referenzen ze nennen - vu mëttelalterlech bis Stroossekleeder - et kléngt méi wéi wann hien op dissoziativ Identitéitskrankheeten schwätzt; mä säi Punkt iwwer "d'Fräiheet ze maachen wat mir wëllen" war fair genuch. Et huet sécherlech erkläert datt d'Denim Chaps gepaart mat engem Hautfaarf Schildkröt an enger Liederjacket mat Schëllerbänner gehal ginn. Och aus dem ënnerierdesche Concertssall ewechgeholl, huet d'Kollektioun ënnerierdesch Friemheet ausgestraalt, a bestëmmte Momenter verführt (e relativ konservativen Tunika-Pullover a khaki Hosen) an op anerer ofgestouss (déi héich-waistéiert Jeans wäerte schwéier verkafen). Extra laang Hosen, déi um Knöchel zesummegefall sinn an surrealistesch schlecht passend Kostümer schéngen an eng Trainspotting Rees gesaug ze ginn - oder soss, loosst eis se just abnormcore dubéieren. An awer onbedéngt muss net onbedéngt bedeitend sinn: T-Shirten, wa se gréisstendeels verstoppt sinn, hunn brillant verschount 15. Si sollen am Musée Cadeau Geschäfter verkaf ginn.
D'Haaptthema mat enger "schizophrenescher" Sammlung ass datt et de Martens entschëllegt fir déi disparate Deeler ze versöhnen, sou datt déi breet-Appell Oberbekleedung - sief et an Harris Tweed oder besteet aus Schéierstreifen, all Rand ausgesat - ni ganz ausgeriicht mat rosegestickte Mesh. Hiemer oder gefälschte Schlaanghosen. Trotzdem ass et derwäert ze bemierken datt Y / Project e fréie Champion vun der Geschlecht Ambiguititéit war, a vläicht ass dat wou déi méi fett Stécker gehéieren. Nodeems si e Redaktor-Sëtzkolleg gefrot huet ob si gegleeft huet datt Kärelen d'Chaps géife sporten, huet si geäntwert: "Nee, awer Meedercher kënnen."