vum SARAH MOWER
D'Kinnigin Elizabeth II gouf do gekréint, d'Prinzessin Diana hat hiert Begriefnes do, an d'Kate Middleton an de Prënz William waren do bestuet. An elo huet den Alessandro Michele eng Gucci Moudeshow an der Westminster Abbey geworf. Cue prévisibel Oflehnung vu briteschen Traditionalisten - och wann d'Resortkollektioun an de Klouschter gewise gouf, net an der helleger Kanzler wou britesch Monarchen zënter Jorhonnerte gekréint goufen. Awer dëst konnt net e méi oprecht Kompliment fir englesch Traditioun gewiescht sinn, wéi se duerch déi hyperfaarweg, hyper-eklektesch Sensibilitéite vun engem anglophilen Italiener gefiltert ginn. Op d'Fro firwat hien London an d'Abtei gewielt huet, huet de begeeschterte Michele seng Waffen op de gewölften Daach geheit: "Fir an dësem gotesche Mier vun der Inspiratioun ze tauchen!" huet hien ausgeruff. "De Punk, de Victorian, den Exzentriker - mat dëser Inspiratioun kann ech mäi ganzt Liewen schaffen!"
Et war eng rieseg, mesmeric Show vun 94 Looks, Jongen wéi och Meedercher, jidderee vun hinnen dicht gepackt mat Detail, Verschéinerung, a referéiert Konscht, Interieur, an déi opgestapelt Schichten vun den Archäologien vun der britescher Jugendkultur a Stroossemäert . Et waren debs an kleet datt zeréck-Datum zu enger Mamm an 1970 Ball kéint; yobs an stone-washed skinhead Jeans; Kensington Grannies a gedréckte Seidekleeder vun der Thatcher Ära; 90er Spice Girl Monster Stiwwelen an Union Jack Pullover; an eng Landsdame mat engem gepolsterten Husky, deen iergendwéi mat enger vergëlltener, frogged Hussarjacket gekräizt hat. Et waren Kilten, souwuel posh wéi och Punk, an dat ass net emol den Ufank vun engem Inventar vun den Artikelen déi op der Show sinn.
Natierlech, et war all eng ganz gebotzt-up, immaculately gemaach italienesch Versioun vun der ramshackle scruffiness an egal wat-jiddereen-denkt Attitudë datt eigentlech d'Briten vun egal Klass charakteriséieren. Laanscht de Wee beréiert hien op e puer vun der subversive Stiler britesch-gebuer Designer zu der nationaler Archiv vun Moud bäigedroen, aus Echoen vun Vivienne Westwood an hirem Tartan Bustier Ball Kleeder un der schéin-Puppelchen Victoriana vum Edward Meadham vun Meadham Kirchhoff. Trotzdem war dëst op vill Manéiere eng Fortsetzung vun allem wat d'Leit un dem Michele seng Aarbecht gär hunn zënter hien virun esou enger relativ kuerzer Zäit iwwerholl huet - vu sengen Déiere-Symbol-Broderien iwwer déi glänzend Bomberen, bis op déi bestickte Poschen a Pärel- studded loafers. Alles an allem war et e bewegt Snapshot vun deem wat Luxusmode ginn ass zënter dem Michele komm ass fir se zréckzetrieden: net een eenzegen identifizéierende Look, mee bal honnert, a bannent jidderengem eppes zougänglechen, sief et en Hoer Ornament oder e Paar vun Jeans, fir déi nächst Generatioun vu Clienten ze zéien.
Op eng lescht Note huet de Michele eng tangentiell Bemierkung gemaach, déi méi mat de britesche Geescht resonéiere kann wéi all vu senge Wedgwood Prints, China-Hond-Appliquéen oder Punk-Strapped Schong zesummegesat: "Dir sidd Deel vun der Kultur vun Europa!" Dat ass wierklech eppes iwwer ze denken. Um Enn vun dësem Mount mussen d'Briten ofstëmmen ob se an der Europäescher Unioun bleiwen, oder ob se déi laangjäreg Bezéiungen ofbriechen, déi et sou einfach an natierlech maachen fir Italiener wéi d'Michèle op London ze kommen fir ze besichen an ze besichen. Aarbecht, a Vize versa fir d'Briten. Sou eng appréciéierend Feier vun der grenzloser hin an hierer Moud an engem Gebai vis-à-vis vun den Haiser ze inszenéieren? Loosse mer hoffen, datt dat e puer Stëmmen an déi richteg Richtung schwéngt.