Fréier dëst Joer huet d'Robert Mapplethorpe Foundation de Raf Simons kontaktéiert. Si hunn gefrot ob hie mat hinnen un eppes géif schaffen. Hien sot jo. Dat ass d'Kierzungsversioun vun der Geschicht hannert der Sammlung, déi hien am Pitti Immagine Uomo presentéiert huet, perfekt geklappt mat engem Duo vu Mapplethorpe Ausstellungen am LACMA an dem Getty Musée, an dem HBO Dokumentarfilm mam Ënnertitel Look at the Pictures. Et war déi richteg Zäit. An de Simons ass e Mapplethorpe Fan, also war et de richtege Kënschtler. "Ech war geéiert," sot de Simons no senger Show, seng Stëmm vibréiert mat Emotiounen. Dofir huet hien d'Iddi opgestallt, un deem hien fir eng Sammlung geschafft huet (hie géif net verroden wat et war; et kann, sot hien, an enger spéider Show erauskommen) an huet seng lescht Kënschtler Zesummenaarbecht ugefaangen.
Normalerweis, wann de Simons mat engem Kënschtler schafft, kënnt hien hinnen un. Dës Kéier huet sech d'Dynamik e bësse verännert. D'Generositéit vun der Offer vun der Mapplethorpe Foundation gëtt an der Generositéit vun der Simons Interpretatioun reflektéiert: Et gëtt keen Outfit an der Simons Fréijoer 2017 Show déi kee fotografesche Print vun engem Mapplethorpe huet. Seng curly-Hoer männlech Modeller, mat verführeresch schréiegt Lieder Biker Mutzen, hunn dacks eng markant Ähnlechkeet mam Fotograf selwer gedroen - obwuel de Simons gesot huet datt, anstatt dem Kënschtler seng Doppelgänger, "all Jong ass eng Duerstellung vun engem Wierk." Jidderee kéint e Mapplethorpe Sitter sinn. Déi billowing Hiemer haten Nuancen vum Mapplethorpe senger berühmter Muse Patti Smith op hirem Horses Album Cover. De Robert Sherman, e Modell deem seng Alopecia seng Haut ongeféier Marmer gemaach huet a senge ville Portraite vun Mapplethorpe erschoss huet, war och bei der Show deelgeholl. Simons huet d'Rechter vun Drëtt Partei mat all de Sitter ze läschen ier se hir Biller reproduzéieren. Et huet en Dialog ugefaang, deen zu enger Tauche vum Simons säin Deel am Mapplethorpe senger Aarbecht gefouert huet.
Wéi gesot, de Kënschtler souz vill fir sech. Mapplethorpe war e faszinante Charakter, an d'Konscht ass onfräiwëlleg vum Mann. "Wann Dir un d'Aarbecht denkt, ass et sou vill iwwer hien", sot de Simons, an et war och sou vill iwwer d'Kleeder, déi hien unhat. Op enger Rees vu sexueller Selbst Entdeckung, vill vun den éischte Biller vum Mapplethorpe ware Polaroid Selbstportraiten, verstoppt a Liederausrüstung, testen d'Limite vu Genoss a Péng. Spéider dokumentéiert hien seng eege sexuell fetishes; der Lieder Zeen an BDSM haaptsächlech. Kleedung war e wesentleche Bestanddeel: Op ee Punkt huet Mapplethorpe ugefaang seng eege (verdroene) Ënnerwäsch iwwer Holzrahmen ze strecken fir onkonventionell Skulpturen ze bilden; spéider, hie sech an schwaarz Lieder gekleet.
De Simons weess dat alles. Dofir huet seng Hommage un Mapplethorpe sou grëndlech ofgerënnt, sou passionéiert an zouverléisseg gefillt. D'Subtilitéit vum Simons seng multiple Referenzen huet d'Show Déift ginn - seng Palette vu Schwaarz; wäiss; déi gebrooft Fleesch Schatten vu Crimson, Rosa a Purple; an de Burgund vu koaguléiertem Blutt; d'Lieder Dungarees glänzen mat metallesche Schnallen. De Simons huet zwee Nomëtteg duerch de Mapplethorpe Archive vu Kontaktplacke gepaff. Hien huet sech mat der englescher Terminologie gekämpft fir déi ze beschreiwen: Hien huet se "Kaarten" genannt, wat e vill méi interessant an evokativ Notioun ass wann se op d'Sich vum Simons applizéiert ginn, nei Territoire fir Mapplethorpe ze fannen, fir him relevant a spannend fir eng nei Generatioun ze fillen. . Dat ass wat hien seng Roll gesinn huet.
Ech sinn och e Mapplethorpe Fan. Ech konnt net hëllefe wéi dës Show zu Mapplethorpe senger Faszinatioun mat Rummen ze verbannen, mat sengem Bildmaterial en dreidimensionalen Element ze ginn, eng skulptural Qualitéit andeems en a Plüsch Samettelen an exotesche Bëscher kadréiert a mattéiert, Bildmaterial op Objeten befestegt. Seng Fotoe méi maachen wéi se fir d'éischt erschéngen. De Simons huet dem Mapplethorpe seng Biller mat Stoff encadréiert, awer huet se dann weider um Kierper kadréiert: e Bild op engem Tabard gedréckt, soen, iwwerwältegt vun de Gardinen vun der Jackett-Revers, oder op engem T-Shirt ënner engem locker draperéierte Pullover opgedeckt. De Simons huet sech op dem Mapplethorpe seng sexualiséiert Biller vu Blummen gravitéiert, seng idealiséiert Portraite vu berühmten Themen wéi Debbie Harry, gefaangen a Coronas vum Liicht, a vu Kënschtler, fir déi de Simons och eng Bewonnerung deelt, wéi d'Alice Neel, eng Woch oder esou virun hirem Doud ageholl. aussergewéinlech 1984 Portrait. Sex war och dran; De Simons war drop insistéiert. Eng Down-Stuff Jackett huet sech onvergiesslech gedréit fir e Bild vun engem oprechte Phallus ze weisen.
Hien huet och den Ausdrock "Curation" benotzt fir dës Show ze beschreiwen: "Ech wollt et wéi eng Muséesshow oder eng Galerieshow ugoen. Wat ganz dacks gemaach gouf wann et ëm dem Mapplethorpe seng Aarbecht geet. D'Cindy Sherman huet et gemaach, den David Hockney huet et gemaach. Awer ëmmer an enger Galerie. De Simons huet gefroot. "Ech sinn e Moudedesigner. Ech hu geduecht déi gréissten Erausfuerderung wier et a mengem eegenen Ëmfeld ze maachen.
De curatoreschen Aspekt huet eng faszinéierend Notioun gemaach, besonnesch an enger Zäit wou sou vill Designer passend a Referenz ouni Kreditt hunn - a wa sou vill Leit d'Verb "curate" ronderëm werfen. Et ass indikativ fir dem Simons seng Natur - respektvoll, roueg, intellektuell hefteg - datt hien dës Sammlung net als seng Kreatiounen mat Mapplethorpe seng Bildmaterial gesinn huet, mee als eng Zesummenaarbecht ähnlech wéi eng Galerieshow, wou seng Roll, op d'mannst deelweis, am Beschten war. d'Wierker ze weisen, déi hie krut. Mä et war och fir déi Wierker ze benotzen fir eng nei, spannend a provokativ Geschicht ze erzielen. Fir eis eppes Neies ze weisen aus de bekannten, a vill gesinnen Archiven vu Mapplethorpe. Wat hien ouni Zweiwel gemaach huet.