साराह मॉवर द्वारे
राणी एलिझाबेथ II चा तेथे राज्याभिषेक झाला, राजकुमारी डायनाचा तेथे अंत्यसंस्कार झाला आणि केट मिडलटन आणि प्रिन्स विल्यम यांचा तेथे विवाह झाला. आणि आता, अॅलेसॅन्ड्रो मिशेलने वेस्टमिन्स्टर अॅबी येथे गुच्ची फॅशन शो फेकला आहे. ब्रिटीश पारंपारिकांकडून अपेक्षित नापसंती-जरी रिसॉर्ट संग्रह क्लॉइस्टरमध्ये दर्शविला गेला होता, त्या पवित्र चॅन्सेलमध्ये नाही जेथे शतकानुशतके ब्रिटीश सम्राटांचा राज्याभिषेक करण्यात आला आहे. परंतु हे इंग्रजी परंपरेसाठी अधिक प्रामाणिक प्रशंसा असू शकत नाही, जसे की अँग्लोफाइल इटालियनच्या हायपर-रंगीत, हायपर-एक्लेक्टिक संवेदनशीलतेद्वारे फिल्टर केले जाते. त्याने लंडन आणि अॅबी का निवडले हे विचारल्यावर, उत्साही मिशेलने आपले हात छतावर फेकले: "प्रेरणेच्या या गॉथिक समुद्रात डुबकी मारण्यासाठी!" तो उद्गारला. "द पंक, व्हिक्टोरियन, विक्षिप्त—या प्रेरणेने मी आयुष्यभर काम करू शकतो!"
हा एक विस्तीर्ण, मंत्रमुग्ध करणारा 94 देखावा होता, मुले तसेच मुली, त्यातील प्रत्येक तपशील, अलंकार आणि संदर्भ देणारी कला, अंतर्भाग आणि ब्रिटीश युवा संस्कृती आणि रस्त्यावरील बाजारपेठांच्या पुरातत्वशास्त्राच्या ढिगाऱ्यांनी भरलेले होते. . 1970 मध्ये आईच्या बाहेर येणा-या बॉलची बॅक-डेट असलेली ड्रेसेसमध्ये डेब्स होते; दगडाने धुतलेल्या स्किनहेड जीन्समध्ये योब्स; थॅचर काळातील छापील रेशमी पोशाखांमध्ये केन्सिंग्टन ग्रॅनीज; 90 च्या दशकातील स्पाइस गर्ल मॉन्स्टर बूट आणि युनियन जॅक स्वेटर; आणि पॅडेड हस्की असलेली एक देशी महिला, जी कशीतरी सोनेरी, बेडूक हुसारच्या जाकीटसह क्रॉसब्रेड झाली होती. पॉश आणि पंक अशा दोन्ही प्रकारच्या किल्ट्स होत्या आणि ही शोमधील वस्तूंच्या यादीची सुरुवातही नाही.
अर्थात, हे सर्व अत्यंत क्लीन-अप होते, बेधडकपणे बनवलेल्या रॅमशॅकल स्क्रफिनेसची इटालियन आवृत्ती होती आणि ब्रिटीशांना कोणत्याही वर्गाचे वैशिष्ट्य दर्शविणारी वृत्ती-कोणाचीही काळजी करू नका. वाटेत, ब्रिटीश-जन्मलेल्या डिझायनर्सनी फॅशनच्या राष्ट्रीय संग्रहात योगदान दिलेल्या काही विध्वंसक शैलींना स्पर्श केला, व्हिव्हिएन वेस्टवुड आणि तिच्या टार्टन बस्टियर बॉल गाऊनपासून ते मीडम किर्चहॉफच्या एडवर्ड मीडमच्या सुंदर-बेबी व्हिक्टोरियानापर्यंत. तरीही, बर्‍याच मार्गांनी, मिशेलच्या कामाबद्दल लोकांना आवडणारी प्रत्येक गोष्ट म्हणजे त्याने तुलनेने कमी काळापूर्वी कार्यभार स्वीकारला - त्याच्या प्राणी-प्रतिक भरतकामापासून ते चकचकीत बॉम्बर्सपर्यंत, भरतकाम केलेल्या पिशव्या आणि मोत्यापर्यंत- जडलेले लोफर्स. एकंदरीत, मिशेलने ती रिसेट करण्यासाठी आल्यापासून लक्झरी फॅशन काय बनली आहे याचा तो एक हलता स्नॅपशॉट होता: एकच ओळखणारा देखावा नाही, तर जवळपास शंभर, आणि प्रत्येकामध्ये काहीतरी प्रवेश करण्यायोग्य आहे, मग ते केसांचे दागिने असो किंवा जोडी. जीन्सची, पुढील पिढीच्या ग्राहकांना आकर्षित करण्यासाठी.
शेवटच्या टिपेवर, मिशेलने एक स्पर्शात्मक टिप्पणी केली, जी त्याच्या कोणत्याही वेजवुड प्रिंट्स, चायना-डॉग ऍप्लिकेस किंवा पंक-स्ट्रॅप्ड शूज एकत्र ठेवण्यापेक्षा ब्रिटीशांच्या मनात अधिक प्रतिध्वनित होऊ शकते: "तुम्ही युरोपच्या संस्कृतीचा भाग आहात!" ती खरोखरच विचार करण्यासारखी गोष्ट आहे. या महिन्याच्या अखेरीस, ब्रिटीश जनतेने युरोपियन युनियनमध्ये राहायचे की नाही किंवा मिशेलसारख्या इटालियन लोकांसाठी लंडनला भेट देण्यासाठी आणि भेट देण्यासाठी येणे इतके सोपे आणि स्वाभाविक बनवणारे दीर्घकालीन संबंध तोडायचे की नाही यावर मतदान करणे आवश्यक आहे. काम, आणि त्याउलट ब्रिटिशांसाठी. संसदेच्या सभागृहासमोरील इमारतीत, सीमाविहीन फॅशनचा असा कौतुकास्पद उत्सव साजरा करायचा? काही मते योग्य दिशेने बदलतील अशी आशा करूया.