"Als je een luxe merk bent, kun je geen T-shirt laten zien", Miuccia Prada verklaarde na haar lenteshow - een coed-affaire die voor altijd herinnerd zal worden als de konijnencollectie, gezien hoe dat dier op alles verscheen, van truien met ronde hals tot zwierige slangenleerjassen.
Toch was een T-shirt - dat een reclamebord kan zijn voor merken, overtuigingen, kunstwerken of grappen - een van de uitgangspunten voor een diverse en tot nadenken stemmende collectie die de ontwerper omschreef als 'post-bescheiden' en als post-industriële en postpop. Backstage noemde Prada een verlangen om de huidige noodzaak van de cultuur om gedurfd en indrukwekkend te zijn, te temperen met iets meer 'menselijk en echt'.
Voor de mannen was maatwerk het anker, in tegenstelling tot de slouchy vrijetijdskleding die veel andere landingsbanen domineerde. Sportjacks, dusters en topcoats waren getailleerd, luchtig en ongevoerd, onderscheidend gemaakt met contrasterende stiksels en de vrije manier waarop Prada ze combineerde met gewaagde korte shorts. Racer-breisels met ritssluiting en dunne zijden overhemden hadden ondertussen naïeve afbeeldingen die dat schepsel met lange oren of raceauto's voorstelden.
Het laatste motief breidde zich uit tot broeken en blousons met ritssluiting die leken op pilotenuniformen, gestreept of gepaspeld in veiligheidsoranje en opgelapt met handige zakken. De gedurfde shorts - hoe naakter, hoe menselijker, redeneerde Prada backstage - kwamen ook in leer, getoond met diepe tanks of boxy jacks met ritssluiting.
Beide geslachten droegen eigenzinnige truien met Bretonse strepen met konijnen, raceauto's, raketten, oogbollen en pijlen. Maar het uiterlijk van de vrouwen was kakofoner en overtrof de jongens. Prada besprenkelde de ongebruikelijke symbolen met punk overgave op korte, glanzende onderjurken en rompertjes met zware kettingriemen - zelfs haar fetisj-plooirokken. Sommige jassen en jurken waren verder versierd, met een adembenemend effect, met glanzende plastic schijven, die de showset weerspiegelden: een uitgebreid plafond van geometrische stalactieten in helder glasvezel en zilverachtig polycarbonaat.
Alles leek in tegenspraak te zijn met het adagium dat bescheidenheid het beste beleid is.
45.46542199.1859243