door NICK REMSEN
Een glitchy track genaamd "Chaneltwo (Murderousdub)" door een outfit genaamd Seekersinternational - die op zijn Soundcloud-pagina verkondigt "kampioen te worden van de meer introspectieve verkenningen van dub" - kaatste door de kamer. De set bootst het atrium na van een kantoorgebouw uit de jaren 90 dat overal kan zijn. Je kent de plaats - nepmarmeren fineren, slechte luchtstroom, synthetische planten die verdikkende spinnenwebben kweken. Sonisch en landschappelijk werd de indruk al snel geregistreerd als een van hedendaagse plaag, van een wereld die zichzelf verloor aan flagrante generieke geneesmiddelen en plasticky kunstgrepen. En de kleding, voor de tweede catwalkshow van Cottweiler ooit, beantwoordde aan dat verhaal van verval.
"Het is een beetje apocalyptisch", zegt Matthew Dainty, die samen met Ben Cottrell Cottweiler ontwerpt. (Ze zijn gevestigd in Londen en verkopen sinds 2012 commercieel, hoewel ze jaren eerder aan Cottweiler hebben gewerkt terwijl ze hun vaardigheden bij andere labels aanscherpten.) "Het was ons commentaar op nieuwe gemeenschappen die consumentisme als basis voor modellering gebruiken, en toen kunstmatige natuur in het model invoegen.” Cottrell voegde toe: “Mensen kennen de natuur niet meer. Als je een boom wilt, ga dan niet naar een winkelcentrum.”
Die observaties leidden tot een verfijnde, dystopische garderobe, met zeer technische bovenkleding met zweepkoord (in een palet dat niet verschilt van Versace's uitstekende lente 2017-collectie), funky ruige broeken en levensreddende accessoires zoals koplampen en extra laarzen. Eén model had zelfs een opblaasmatras. Gisteren zagen we stoffen zuurstofslangen bij Craig Green. Is zelfbehoud trending? Het zou logisch zijn, gezien de tijden.