Door Bridget Foley
Echte emotie is een zeldzame artiest op de catwalks van vandaag. Maar in de terugkeer van Public School naar het schema van de New York Fashion Week, raakten Dao-Yi Chow en Maxwell Osborne een koord van oprechte emotie in een verzameling slimme, interessante mode die werd getoond in de context van een bredere boodschap.
Ruim voor de presidentsverkiezingen vestigden de twee zich als politiek ingestelde ontwerpers die graag de catwalk wilden gebruiken als een platform voor hun opvattingen, samen met hun kleding. Hier was hun inspiratie, of misschien beter gezegd hun creatieve motivatie, een afweging van grenzen. "We begonnen net te praten over deze door mensen gemaakte constructies om mensen van elkaar af te houden, terwijl we ons tegelijkertijd een wereld voorstelden waarin als je een mens bent, je een wereldburger bent", zei Chow.
Hij en Osborne introduceerden het motief met meer lyriek dan woede via een zachte soundtrack van de frequente Public School-medewerker Twin Shadow. Het stuk herwerkte het geweldige opus van Woody Guthrie, een eens en aanwezig volkslied van inclusie. Gedurende de hele show werden dezelfde teksten keer op keer gespeeld, waarbij een coach-directeur-type vaak onderbrak om te instrueren dat hij opnieuw moest beginnen. Onderweg horen we nooit de woorden: "dit land is gemaakt voor jou en mij."
