"Er is geen tailleband in een van de looks," Michael Kors zei bij wijze van voorwoord bij zijn Fall line-up. Die wachtten buiten, in de verkoopshowroom. Toen de collectie uit de fabrieken kwam, waren de stukken waar Kors naar op zoek was de sweats en trainingsbroeken, allemaal in luxueuze stoffen - dubbelzijdig kasjmier, suède, passend flanel - en allemaal met een taille met trekkoord. Dat geeft je een idee van de weddenschap die hij aangaat op gemak. (“En we hadden zoveel fantastische riemen…” zei hij achteraf weemoedig.)
Hij reageerde, zei hij, op de dubbele nachtmerrie van zakelijk-formele overdressing en casual Fridays. Hij combineerde beide in wat hij 'Big Sur meets Big City' noemde. Baja truien en mutsen waren er in overvloed. Er waren kostuumstoffen en op maat gemaakte jasjes, maar verzacht tot iets dat meer op pyjama's dan powerpakken leek. Een representatieve combinatie van een gekreukte flanellen trainingsbroek met een langer jack met drie knopen, een losgeknoopt overhemd, een mohair pullover en sandalen. "Het is de verplettering van Wall Street", zei Kors vrolijk.
Dat is een vreemde manier voor een man achter de meest blockbuster mode-IPO ter nagedachtenis om Wall Street terug te betalen, maar zijn bankiers zijn misschien de enige mensen die zich tienlaagse lange onderbroeken van kasjmier kunnen veroorloven. Als de collectie niet de ondergang van het pak voorspelt, suggereert dit wel dat Kors een deel van het zelfbewustzijn van zijn laatste collectie van zich af heeft geschoven voor een glamoureus gemak dat hem nauwer aan het hart lijkt. Stuk na stuk was wenselijk, zelfs als het een beetje belachelijk was: kasjmier sweats, suède joggers. "Ik heb het gevoel dat iemand in Dubai hier echt aan zal werken", zei Kors. Klaar voor de training of niet, een grote retailer die de presentatie verliet, bevestigde dat luxe loungewear een verkoopbare en groeiende categorie is.
40,714353-74.005973