Door Nina Jones
Patrick Grant zei dat hij een aantal "echt mooie... niet-shouty kleding" wilde maken voor deze collectie, die gevuld was met luchtige maar scherp gesneden stukken die een vroege jaren tachtig-stemming ademden.
Grant zei met name dat hij in die periode naar afbeeldingen van Jeremy Irons-modellering had gekeken. "Er was een totaal ontspannen elegantie over alles", zei de ontwerper.
Silhouetten liepen van sportief tot kleermakers, maar ze hadden allemaal een gevoel van verfijning. Een marineblauw colbert had zacht aflopende schouders en werd gecombineerd met een losjes getailleerde broek, terwijl een veldjack in een licht iriserende ossenbloedkleur werd gecombineerd met een losse linnen short - en een overhemd en een skinny stropdas. Grant merkte op dat hij met retrostoffen wilde werken 'waarvan ik me herinnerde dat mijn vader hemden had', zoals mousseline en kaasdoek. Deze texturen, samen met stoffen zoals bouclé wol en linnen, gaven een ontspannen beroep op Grant's kenmerkende maatwerk.
