MILAAN, 16 JANUARI 2016
door LUKE LEITCH
Het midzomerlandschap op Sicilië golft zo van het stof en de hitte dat het lijkt op de epische, uitgedroogde vergezichten van Sergio Leone's spaghettiwesterns. Deze observatie - gemaakt, zei Stefano Gabbana, ergens diep tussen Palermo en Catania - was de katalysator voor een collectie waarin tegenwoordig een hele reeks westerse motieven is verwerkt. Maar hoewel overal op de kleding zes-schutters, cactussen, wagens, cowboyhoeden, ruiters en lasso's zaten, zaten ze er niet in. Die machtige poncho van geschoren schaap uit elkaar, er was niets van het Wilde Westen - letterlijk - chaps en hoeden - dat we zagen de laatste keer dat dit huis naar de prairie draaide, in de damescollectie van rond de eeuwwisseling gedragen door Madonna in haar "Vertel me niet"-video.
Dus ondanks de Morricone en de stoffige waas die de modellen op de catwalk schopten, was dit een collectie die consistent was met de huidige iteraties van de Dolce & Gabbana-man. Er was de sombere Siciliaanse werkman, zonder tijd, in een oversized peacoat en platte pet, of nog fantastischer in schaapsgeschoren vloervegeroverjassen, een gedenkwaardige schaapskooibroek en ribgebreide lange onderbroek. Er was de beschaafde liefhebber van eigentijdse luxe streetwear in schaapskleren met kralen van het heilige hart van het huis en sneakers met klittenband en een bontrand. Het meest aanwezig was het archetype van de internationale playboy-prins, uitgedost in een precies passend wit overhemd met bies en donker maatwerk dat glinsterde met verfraaiing of tonale jacquard. Voor de finale ritselden de ontwerpers een stormloop van zijden pyjama's, sommige gecombineerd met breisels: deze look, zeggen ze, zorgt ook voor stormloop in winkels.
Westernalia was niet de enige smaakmaker die over deze collectie werd gestrooid. Borduurmotieven op topcoats en truckerjacks - het denimgedeelte was er een om bij te blijven hangen - inclusief tapijtrozen en putti. Opnieuw zoemde het kleine bij-symbool op gouden kettingen, patches en pyjama's. Er waren verwesterde versies van dezelfde nep-naïeve illustraties van de recente damesmodeshow met mammathema - een, op een sweatshirt, waarop Domenico en Stefano zijn afgebeeld - en zelfs enkele meme-achtige illustraties van Zambia, Stefano's kat. Er gebeurde hier zoveel - de modellen gebruikten tablets om ook point-of-view-video's op de catwalk naar de schermen boven ons te streamen - dat het door het stof soms aanvoelde als een door peyote aangedreven luchtspiegeling voor herenkleding. Trek het echter allemaal uit elkaar, en wat je hebt is een van de beste eersteklas maatwerk en extraverte bovenkleding in de branche - plus die D&G-pioneer pyjama's (die nu een geheel eigen categorie worden).