PARIJS, 23 JANUARI 2016
door ALEXANDER FURY
Hermès bezet een zeer specifieke arena van luxe: een plaats waar tal van andere merken graag willen bezetten. Het label spreekt de have-alls en de need-nots aan. De willen-loten. Niemand heeft een kaki jas nodig in een geglazuurd kalfsleer dat knettert als organza. Maar mensen willen het. Veel.
Véronique Nichanian is geobsedeerd door die begrippen en daarom werkt ze zo goed bij Hermès. Ze heeft eerder veel dingen met krokodil gedaan, meestal in dunne T-shirtvormen, waardoor het buitengewone elke dag wordt. Die werden naar verluidt in een waanzinnig percentage doorverkocht - mogelijk omdat ze een handvol verdienden en elk voor enkele tienduizenden dollars verkochten. Toch is het kenmerkend voor de benadering van Hermès. De metaforische krokodillenhalzen van vandaag waren een reeks zwarte pakken en breisels met toonvariaties van het Virages-motief van Hermès. Virages vertaalt zich als "Bends", een beschrijving van het golvende patroon van genoemde zijde.
Het deed me denken aan hoe Hermès onze perceptie van luxe vandaag heeft verbogen. Moderne luxe, chez Hermès, is een transmogrificatie van de dagelijkse garderobe in het ideaal. Wat kan je verleiden om te kopen? Het is vooral duidelijk in de herenkleding, waar Nichanian tevreden is om stil te zijn, zelfs ingetogen. Er zijn zelden grote thema's of uitspraken op haar catwalk: "Pure black" was een van haar ideeën, zoals in de eerder genoemde kostuums waarmee de show werd afgesloten. Omgekeerd was "kleurtrillingen" een andere, zoals de contrasten van tinten op Hermès zijden sjaals (veel modellen droegen die). Die tegengestelde idealen leiden, begrijpelijk, tot een allegaartje. Het voelde alsof er woorden werden aangebracht om iets te rechtvaardigen dat eigenlijk geen rechtvaardiging nodig had. Deze show was verward, en dat is ook ongeveer hoe de kast van iedereen eruit ziet. Nichanian deed skinny jeans, in kaki stretchgabardine; ze deed een trui met ronde hals, in een lapis-turquoise extra fijn kasjmier; ze sneed een peacoat in teddybeer-zacht babylam. Ze appliqueerde ook Bolide-tassen met de gapende krop van een haai. Inconsequent, op zijn zachtst gezegd.
Eén model droeg een Apple Watch, uiteraard degene die ze in samenwerking met Hermès hebben gemaakt. Het zat half verborgen onder de manchet van zijn zeer grote, zeer roze kasjmierwollen trui. Het was niet opzichtig. Geen van beide, eigenlijk, was de trui. Veel sportschoenen, flitsend met snelle strepen van helder Hermès-oranje, met pakken en vrijetijdskleding. De meeste modellen hadden hun handen in hun zakken en liepen nonchalant rond. Er uitzien als - en misschien dragen - een miljoen dollar.