Openheid, lichtheid en decontractie. Modeshow voor heren zomer 2022. Collectie gemaakt door Véronique Nichanian, show geregisseerd door Cyril Teste.
De herencollectie voor de zomer van 2022, georganiseerd door Cyril Teste, ademt een sfeer van ontspannen luchtigheid en vrijheid uit. Precieze innovatie gaat in dialoog met erfgoedprints die dévoré, vervaagde en geperforeerde motieven presenteren, getransformeerd met behulp van hedendaagse technieken.
"Het is een nieuwe houding en het is interessant." Toen ze dit zei, had Véronique Nichanian het over een specifiek detail van microstyling (donkere sokken die over geitenleren laarzen gluren onder langwerpige bermuda's). Haar door Zoom geleverde preview-commentaar was echter net zo goed van toepassing op het geheel van deze uitzonderlijke herenkledingcollectie van Hermès. Het werd vanmiddag getoond in de eerste terugkeer van het huis naar de door Auguste Perret ontworpen stenen binnenplaats van de Mobilier National sinds 22 juni 2019 (de datum van de laatste lenteshow in normale tijden). Ook de begenadigd theaterregisseur Cyril Teste keerde terug, voor zijn derde film/défilé-samenwerking met Nichanian op rij.
Net als vorig seizoen konden Teste's aanhoudende zoomlenzen en vloeiende pannen op het scherm degenen die van veraf keken, waaronder ikzelf, gedeeltelijk de echte show-ervaring reproduceren die ik toen beschreef als wanneer "je ogen heen en weer reizen om een grillig en episodisch verhaal te creëren van perceptie die aan jou is om te controleren.” Het verschil vandaag was dat er ook een echt publiek aanwezig was, dat naar deze echt live livestream keek (zovelen niet) en hun eigen ogen gebruikten. Zoals Nichanian zei: "Het is belangrijk voor mij om niet eerder een film te laten maken met veel montage ... het is het echte leven met echte mensen die naar de catwalk kijken."
Na een periode waarin het leven zo onwerkelijk aanvoelde, ging het nu juist om het echte leven. De collectie was strak, met slechts 41 looks: "Ik heb liever niet te veel kledingstukken, maar de juiste", zei Nichanian. Op het eerste gezicht leek het eenvoudig. Maar hoe meer je je oog er over en omheen liet reizen, hoe meer het buitengewone, gecamoufleerd in het ogenschijnlijk gewone, onthuld werd.
Nichanian noemde deze verzameling 'Double-Jeu' of 'Double Game' en drukte dat op meerdere manieren uit. Veel van de bovenkledingstukken, waaronder de opener, zijn gemaakt van gabardinepanelen in contrast met 'spinaker' of canvas, dat levendig gekleurd was en vastgezet met zigzagsteken om de vrije vaart van zeilen te weerspiegelen, een inspiratiebron aan de achterkant van de boot. de geest van de ontwerper. Moeilijk te zien op de catwalk, op onze Zoom, en zelfs in de liefdevolle close-ups van Teste was het nauwgezette pentimento van de dubbellaagse erfgoed Mors et Gourmettes-print, sommige wit-op-wit, en soms nog structureel verder geroerd door de toevoeging van geperforeerd Hermès Quadrige paardenreliëf. Een groot deel van de stukken was omkeerbaar, met een dubbele waarde en een dualiteit van draagbare accenten. Deze omvatten omkeerbare parka's; een nieuwe uitbreiding van Nichanian's dubbele getailleerde jas van vorig seizoen met een veelzijdig binnenvest; een lichtgroene blouson in zachte krokodil; en dat laatste jasje met ritssluiting (dat, omgekeerd, een hardwarevrije, meer ingebelde verklaring was).
Afgezien van de gelaagde prints waren er glimpen van het natuurlijke in geabstraheerde intarsia gebreide madeliefjesreliëf, felle kleuruitbarstingen in gedegradeerde oranje en roze kasjmier truien, en zachtere intermezzo's, waaronder een met zeil gestikt overhemd en een bermuda-ensemble in blushy roze lamsleer. Aansluitend bij dat zachtste briesje van een thema, zeilen, waren de riemen gemaakt van touw en veel van de tassen waren zowel in canvas als leer gesneden. Naast die soklaarzen waren er ook enkele canvasleren boxerlaarzen, uitgeklede, en kalfsleren sandalen.
De ensembles van Nichanian waren prachtige mannelijke façades die ervoor zorgden dat hun speciaalheid voor iedereen verborgen bleef, behalve voor degenen met de visie om op te merken. Zoals ze zei: “Het gaat erom jezelf open te stellen voor nieuwe manieren van kijken. Spelen en opnieuw uitvinden. Omdat we veel levens zouden moeten hebben, een veelvoud. En ik hou altijd van de eerlijkheid om iets te doen zonder het grote logo.”
De suggestie was, terecht, dat rondlopen met een merknaam op je borst, tas of schoen oppervlakte maar nooit diepte onthult. Ze voegde eraan toe: “Hier bij Hermès doe ik geen mode, ik doe kleding. En ik doe ze op een manier waarvan ik hoop dat het onze ervaring vergroot en helpt om te evolueren.” Dit was een collectie die deed denken aan wat Antoine de Saint-Exupéry in Le Petit Prince omschreef als "een heel eenvoudig geheim: alleen met het hart kun je goed zien; wat essentieel is, is onzichtbaar voor het oog.” Het was een nieuwe houding, en het was interessant.
