autor: SARAH MOWER
Gigi Hadid i Lauren Hutton, dwie wybitne modelki swoich czasów, szły ramię w ramię jako symbol Tomasa Maiera tego, czym jest Bottega Veneta – klasyczny sposób na prowadzenie. Hadid miał na sobie sportowy top i spodnie z zakurzonej różowej tafty, a Hutton beżowy trencz. Maier nie robi przepychu i ceremonii; jego wiosenna kolekcja była, nawet jak na jego rygorystyczne standardy, skrajnym ćwiczeniem powściągliwości – lub, jak to później opisał, estetyki „nic” ubrań. Była to jednak wielka okazja: obchody 50-lecia Bottega Veneta. Związek z Hutton polega na tym, że nosiła tkaną kopertówkę intrecciato w filmie American Gigolo z 1980 roku. Został on odtworzony jako przełomowa reedycja firmy wśród 14 innych toreb z archiwum.
Wartość żywej tradycji włoskiej rękodzieła była tematem Tygodnia Mody w Mediolanie – z wokalnym poparciem włoskiego premiera. Ale jakkolwiek cudowna może być unikalna technika ręcznego tkania Bottegi Veneta (lub kogokolwiek innego), rzemiosło może być ekscytujące i pożądane tylko w świetle mody, i to właśnie Maier z powodzeniem wniósł do domu akcesoriów w swoich czasach jako twórczy dyrektor. Nie zgadza się jednak z wieloma praktykami marketingu modowego. Zapytany za kulisami, czy zamierza zwrócić uwagę na to, że Bottega jest domem dla dorosłych, odpowiedział: „Nigdy nie chodzi o grupę wiekową. Nie lubię jakiejkolwiek klasyfikacji, według koloru skóry czy wieku – to jest coś, czego nie cierpię”. Raczej, aby być klientem Bottega, „musisz polubić coś cichego” i „być trochę bardziej kultywowanym w kwestii materiałów”.