MEDIOLAN, 18 STYCZNIA 2016
autor: ALEXANDER FURY
Moda nie powinna polegać na ustawianiu, ani ustawianiu ubioru. Niemniej jednak przybrana rezydencja Trussardiego, Palazzo Brera – piętrowa mediolańska rezydencja zaprojektowana przez Giuseppe Piermariniego – jest dość imponująca. Jeśli się z tym nie spotkałeś, ręka jest ta sama, która zdeterminowała Teatro alla Scala, co daje wyobrażenie o estetyce i wpływie. Jest całkiem wspaniały.
Jednak pałac jest także artystycznym centrum Mediolanu; mieści mnóstwo renesansowych arcydzieł i akademię malarstwa. To pasuje do Trussardi — w 1996 roku wytwórnia założyła własną fundację sztuki współczesnej, wspierając wystawy m.in. Maurizio Cattelana, Elmgreena i Dragseta oraz Martina Creeda. Jego nazwa pochodzi od Nicola Trussardi, który nie założył marki (to był jego ojciec), ale napędzał ją do światowego sukcesu. Firma jest nadal sprawą rodzinną: Tomaso Trussardi jest dyrektorem generalnym, Maria Luisa Trussardi jest prezesem, a Gaia Trussardi jest dyrektorem kreatywnym.
Ostatnie dwie kolekcje męskiej odzieży Gaia zostały wystawione w Brerze, podkreślając jej zainteresowanie mężczyznami sztuki – a mianowicie ich stylem. Na wiosnę modele czytane na głos w bibliotece budynku; jednak ubrania były prostym strojem sportowym. W tym sezonie muzycy krzątali się po korytarzach, a sama kolekcja była przesycona wszechobecnym nastrojem rocka lat 70., który najwyraźniej przeniknął do każdej innej kolekcji w Mediolanie. Wszystko ładnie ze sobą powiązane.
Kiedy przechodzisz do sedna garderoby, nie mówimy o Bowie lub Ferry w ich outré, lame retro-futurystycznych wcieleniach glam; bardziej przypominał Paula Wellera i Johna Lennona, których styl okazał się szczególnie niezwykły, ponieważ został zebrany z różnych przedmiotów codziennego użytku — sztruksowych i tweedowych marynarek; jedwabne koszule z pasującymi krawatami; stonowana paleta błękitów, szarości i ceramicznych odcieni sepii i terakoty. To normalne, ale styl, który skomponowali, przetrwał. Nadal ma aspiracje dla mężczyzn, którzy dążą do często bezowocnego zadania polegającego na fajnym wyglądzie.
Oczywiście nie można kupić fajnego. Niemniej jednak, doświadczenie Trussardi w zakresie skór i skór zdołało ulepszyć postępowanie, przy założeniu, że jeśli nie możesz kupić fajnych rzeczy, z pewnością możesz sprzedawać luksus. Przykłady: szkarłatna skórzana kurtka z wnętrzem z wiązanej wełny i bujną glinianą owczą szorstką z intarsjami z oversize drwalskiej kraty w łydkę. Były dyskretne, ale wyjątkowe. Dojrzała, by każdy luksusowy klient wciągnął się do swojej garderoby i nosił na zawsze. Fajne.