Ten porywający program ugruntował Demnę Gvasalię jako indywidualistę couture — oraz krawca i krawcowego równie skrupulatnego jak zmarły założyciel.
W salonie couture na Avenue George V odbywał się pokaz bez muzyki, dzięki czemu goście mogli usłyszeć szelest materiałów — na nisko zarzuconych spodniach dresowych, na ręcznie tkanych dżinsach ciągnących się po beżowym dywanie i parkach z wodospad objętości spływający z ramion.
Demna Gvasalia przeniosła modę do współczesnego świata, zhuzing garderoby znane młodszej publiczności – i takich kulturalnych piorunochronów jak Kanye West, który przybył na pokaz mody Balenciaga ubrany w bulwiastą czarną puchę ze swojego projektu Gap, ale kto może chcieć uaktualnić do jednego z eleganckich i imponujących wyściełanych płaszczy operowych i stuł Gvasalii.
„Jak możemy być pewni, że to ty?” luksusowy tytan François-Henri Pinault, prezes i dyrektor naczelny Kering, powiedział ze śmiechem, witając Westa, którego twarz była zasłonięta drukowanym workiem z kilkoma otworami do oddychania. Lewis Hamilton, James Harden, Bella Hadid, Lil Baby i Salma Hayek byli wśród innych odważnych nazwisk w pokoju, skrupulatnie przywróconym do tego, jak wyglądało pod koniec lat 60., kiedy Cristóbal Balenciaga nagle odwiesił nożyczki.
Jeden z najgorętszych biletów na Paris Couture Week, oznaczający powrót Balenciagi na arenę mody po 53 latach nieobecności, pokaz miał elektryzującą atmosferę i od razu uczynił Gvasalię indywidualistką couture, a krawcową i krawcową skrupulatną w kwestii sylwetki jako zmarły założyciel.
Otworzył wystawę z tuzinem ciemnych garniturów i smokingów wymodelowanych przez mężczyzn i kobiety w butach na wysokim obcasie, które przesuwały ich sylwetki do przodu, skupiając uwagę na szerokich, wyrzeźbionych ramionach, zmysłowych spodniach i od czasu do czasu obcisłej talii.
Kształty stawały się coraz bardziej architektoniczne wraz z postępem pokazu, z kołnierzami, które wystawały w górę i na zewnątrz lub elegancko zanurzały się z tyłu. Gvasalia był agnostyczny w stosunku do tej dramatycznej techniki, wykorzystując ją do dżinsowych marynarek, szytych na miarę sukienek dziennych lub fantazyjnych wieczorowych sukni z satyny.
W jego wyściełanej czarnej koszulce i szarej bluzie z kapturem był cierpki humor i drobiazgowa technika; ukryty luksus w jego dresie z podszewką z kaszmiru i efektowne hafty, warte nawet dwa miesiące, na niektórych sukniach, inspirowane bezpośrednio archiwum.
Wchłaniając esencję dziedzictwa Balenciagi, Gvasalia pozostał wierny swoim ponadwymiarowym kształtom i dystopijnej krawędzi, wypolerowany i dopasowany do perfekcji w wyjątkowych tkaninach i z pomocą jednych z najlepszych specjalistycznych pracowni w Europie.
„To początek czegoś innego w mojej karierze” – powiedział projektant po pokazie, ubrany w długi, surowy czarny płaszcz – bez czapki i lakieru do paznokci. „Ludzie zawsze umieszczają mnie w pudełku kogoś, kto projektuje bluzy i trampki. I naprawdę nie jestem tym. Zależało mi, aby wykorzystać tę okazję, aby pokazać, kim naprawdę jestem jako projektantka, a ta kolekcja była tego przejawem”.
Walter Van Beirendonck, jeden z nauczycieli Gvasalii w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii, który zatrudnił go zaraz po szkole do pracy nad swoją męską kolekcją, entuzjastycznie uniósł kciuki do góry.
„Naprawdę uznałem to za niewiarygodne – taka piękna mieszanka Balenciagi i nowoczesności” – powiedział. „Większość mody dotyczy dekoracji. A tutaj chodziło o krawiectwo i nowy sposób pracy z objętościami”.