Buty to najczęstszy rodzaj odzieży noszonej przez ludzi. Według znalezisk archeologicznych ludzie noszą buty od czasów prehistorycznych. Istnieją interesujące fakty dotyczące butów, o których niewiele się mówi. Od statystyk po historyczne odniesienia do ewolucji obuwia, wiele faktów na temat butów od buty pedro a inne sklepy nie są dobrze znane. Czytaj dalej, aby poznać pięć interesujących faktów, których prawdopodobnie wcześniej nie znałeś.
1. Obcasy były noszone jako pierwsze przez mężczyzn
Jeśli myślałeś, że kobiety są jedynymi, które noszą szpilki, przez cały czas się myliłeś. Mężczyźni nosili je w starożytności, aby zwiększyć ich wzrost i wyglądać na potężniejszych. Ten trend był szczególnie popularny w czasach rzymskich wśród cesarzy, takich jak Nero, który nosił sandały na platformie, dzięki którym miał około sześciu stóp wzrostu. Rycerze nosili również buty z obcasami, aby ich zbroja była łatwiejsza w zarządzaniu i mniej uciążliwa. Ponadto buty na wysokich obcasach zostały pierwotnie zaprojektowane nie z myślą o modzie, ale po to, aby żołnierze nie ześlizgiwali się z konia.
Popularność obuwia męskiego nie zmieniła się zbytnio z biegiem czasu, a wielu nadal robi wszystko, aby być wyższym od swoich przyjaciół lub współpracowników. Podczas gdy niektórzy mogą zdecydować się na niestandardowe buty podwyższające lub podnoszące wewnątrz butów, inni zwracają się w stronę wkładek do butów, które zapewniają całodzienny komfort i zwiększają pewność siebie, gdy stoją obok niższych osób.
2. Greccy aktorzy nosili platformy na scenie
Greccy aktorzy nosili na scenie platformy, aby wyglądać na wyższych od swoich rywali i wydawać się potężniejszymi. Dzieje się tak, ponieważ większość populacji była niższa niż przeciętna, a tylko kilka osób osiągało ponad pięć stóp wzrostu. Buty odróżniały ich także od innych aktorów, którzy zakładali skarpetki, półbuty, a nawet chodzili boso. W rzeczywistości większość ludzi była wtedy boso, a buty uważano za luksus. Były też bardzo cenne i kosztowne, ponieważ musiały być wykonane ze skóry zwierzęcej.
Ta praktyka rozpoczęła się w V wieku pne, ale dopiero znacznie później kobiety podjęły tę ideę w epoce elżbietańskiej. W tym czasie obcasy na platformach urosły jeszcze wyżej i często były ozdobione klejnotami lub złotymi liśćmi. Dziś takie ekstrawaganckie projekty można zobaczyć na pokazach mody na całym świecie.
3. Pomiar rozmiarów butów zaczął się od jęczmienia
Ziarno jęczmienia zostało po raz pierwszy użyte jako jednostka miary rozmiarów butów w Wielkiej Brytanii w 1300 roku. W końcu standardem pomiaru stała się szerokość kciuka mężczyzny. Trzy ziarna jęczmienia składały się na jeden cal, a rozmiar buta odpowiadał długości odpowiadającej mu jednostki.
W Ameryce Północnej rozmiary butów były pierwotnie oparte na jednostkach francuskich. Dopiero w 1900 przeszli na cale zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i Kanadzie. W Europie kobiety nosiły męskie buty, ponieważ nie było dla nich wystarczającej liczby fasonów. W Japonii mierzono długość butów damskich, ponieważ uważano, że kobiety mają dłuższe stopy niż mężczyźni. Dopiero w 1908 roku amerykańskie firmy obuwnicze zaczęły produkować buty dla obu płci w jednakowej wielkości.
Dziś rozmiary butów są mierzone w calach i ułamkach. Wynika to z tego, jak zostało to ustandaryzowane przez amerykańską firmę S.A. Dunham, która zaczęła produkować buty bardziej proporcjonalne dla dzieci o mniejszych stopach niż dla dorosłych. Jednak różne kraje mają swoje wymiary nawet w Ameryce Północnej, gdzie Kanada używa centymetrów zamiast cali. Meksyk stosuje się do amerykańskiego standardu pomiaru rozmiaru buta przy użyciu zarówno centymetrów, jak i cali. Utrudnia to dokonywanie zakupów za granicą ze względu na różne standardy w różnych regionach lub za granicą.
4. Filadelfia jest źródłem pierwszej pary butów prawo- i lewonożnych
Pierwsza para butów na prawą i lewą nogę została wykonana w Filadelfii w Pensylwanii przez szewca Williama Younga na początku lat 1818-tych. Zauważył, że ludzie odwiedzający jego sklep często musieli przymierzyć pół tuzina lub więcej par, zanim znaleźli dwie pasujące do siebie. W tym czasie większość producentów obuwia produkowała wszystkie swoje buty w stylu „rountree” – co oznaczało, że obuwie było sprzedawane jako pasujące zestawy składające się z jednego buta z każdej stopy. Stanowiło to problem dla klientów, którzy potrzebowali różnych rozmiarów stóp, ponieważ oznaczało to zakup dwóch kompletnych par, podczas gdy wystarczyłaby tylko część jednej. Tak więc, zamiast marnować doskonałą skórę, po prostu ją wyrzucając, Young zaczął produkować oddzielne części prawą i lewą, które można było zszyć razem za pomocą skórzanego języka, aby utworzyć but pasujący do obu stóp.
5. Nauka może wyjaśnić Twoje uzależnienie od butów
Czy wiesz, że przeciętna kobieta wyda na buty do 40 000 dolarów w wieku 60 lat? Co zdumiewające, to uzależnienie można wytłumaczyć i oznacza ono coś więcej niż tylko „kobiety kochają buty”. Naukowiec badający kobiety w sklepie obuwniczym znalazł coś bardzo interesującego. Kiedy chodzili na wysokich obcasach, ich mózgi uwalniały dopaminę, która sprawiała, że czuli się dobrze w butach.
Dolna linia
Obuwie istnieje już od czasów pisanych. Niektórzy twierdzą, że obuwie było w rzeczywistości znaczącym wynalazkiem dla ewolucji rasy ludzkiej, ponieważ pozwalało ludziom pokonywać dalsze odległości bez szybkiego zmęczenia. Chociaż może to być prawdą, buty mają wiele faktów, które umożliwiły im ewolucję w kierunku większego postępu w społeczeństwie.