ฉันไม่ใช่มืออาชีพ ความคิดเห็นของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ได้สะสมประสบการณ์ตลอดชีวิต และวันหนึ่งเมื่อเป็นเช่นนั้น ฉันอาจจะต้องเขียนบทความนี้ใหม่ สำหรับตอนนี้ ฉันกำลังค้นหาสไตล์ของตัวเอง และในขณะที่การเดินทางเข้าสู่สื่อนี้ผลัดกันเปลี่ยนใหม่ ความคิดเห็นของฉันเกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้ภาพออกมายอดเยี่ยมก็เช่นกัน โลกของการถ่ายภาพดิจิทัลที่ฉันรู้จักนั้นแตกต่างอย่างมากจากโลกภาพยนตร์เมื่อพ่อของฉันเริ่มต้น เขามีทางเลือกสองทางในการซื้อฟิล์มขาวดำหรือสีที่แพงกว่า แน่นอนว่ามีหลายบริษัทที่เสนอม้วนฟิล์ม แต่ฉันไม่ได้เจาะลึกเรื่องนั้นที่นี่ ภาพขาวดำเป็นตัวเลือกที่ชัดเจนสำหรับช่างภาพหลายคน เว้นแต่ว่าคุณกำลังทำงานที่ได้รับมอบหมายซึ่งต้องใช้ฟิล์มสี หรือคุณทำงานให้กับสิ่งพิมพ์อย่าง National Geographic คุณมีม้วนฟิล์มขาวดำจำนวนมากในตู้เย็นของคุณ
ช่างภาพยุคแรกๆ ฉันกำลังพูดถึงผู้บุกเบิกในการถ่ายภาพขาวดำ และฉันไม่ได้พูดถึงช่วงก่อนถ่ายทำ แต่ช่างภาพยุคแรกๆ อย่าง Jacques Henri Lartigue ได้ถ่ายงานที่น่าจดจำที่สุดของพวกเขาด้วยภาพขาวดำ ทำไม? เพราะนั่นคือสิ่งที่เขามีให้ Lartigue อายุน้อย เขาอายุ 16 ปี ตอนที่เขาถ่ายภาพที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา เขาชอบทดลอง หากวันนี้เขายังมีชีวิตอยู่ เขาอาจจะกำลังถ่ายทำสื่อที่นำเสนอรูปแบบล่าสุดจากฟูจิและฮัสเซลบลัด สิ่งที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักคือต่อมาในชีวิตของเขา เขาถ่ายภาพสีทั้งชุด ควรพิจารณาสิ่งเหล่านี้และเปรียบเทียบทั้งสองอย่างโดยรวม พวกเขามีความรู้สึกที่แตกต่างกันมากสำหรับพวกเขา ถ้าเขาชอบทดลองกับสื่อ เหตุใดเขาจึงไม่ใช้สีบ่อยขึ้น เป็นเพราะว่า และฉันไม่รู้จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ ฟิล์มสีเคยมีราคาแพงกว่ามาก อีกเพียบเลย ถ้าคุณซื้อสี นั่นเป็นเพราะคุณมีบางอย่างในใจ มีที่ว่างน้อยกว่าสำหรับข้อผิดพลาด ด้วยเหตุผลนี้เองที่ภาพถ่ายอันเป็นที่รักของเราหลายๆ ภาพจึงเป็นภาพขาวดำ แม้ว่าฟิล์มสีจะมีอายุการใช้งานมาระยะหนึ่งแล้วก็ตาม
ฉันไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการสร้างภาพยนตร์ วันหนึ่งฉันอาจเรียนภาพยนตร์เพื่อพัฒนาฝีมือของฉัน แต่ฉันชอบดิจิทัลมากกว่า สำหรับพวกคุณบางคน นี่หมายความว่าฉันยังเด็กอยู่ กล้องดิจิตอลมีมานานแล้วเท่าที่ฉันจำได้ ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเป็นไปอย่างรวดเร็วและน่าเหลือเชื่อ มากเสียจนคุณสามารถหลอกช่างภาพฟิล์มด้วยการพิมพ์ดิจิทัลได้ (ข้อความนั้นย่อมเป็นที่ถกเถียงกันอย่างแน่นอน) ประเด็นก็คือ ถ้าฉันต้องการสี ขาวดำ หรือแบบเรียบเพื่อตัดเกรดในภายหลัง ฉันสามารถตัดสินใจได้โดยใช้หน้าจอสัมผัส ฉันยังสร้างตัวเลือกเหล่านี้ในโพสต์ได้โดยใช้ซอฟต์แวร์รูปภาพทั่วไปของคอมพิวเตอร์ ลืม Lightroom ไปเลย
ความท้าทายที่ฉันเผชิญคือมีตัวเลือกมากเกินไป พูดตามตรง หลายครั้งที่ฉันไม่รู้ว่าฉันต้องการขาวดำหรือสี ต่างจากรุ่นก่อนในการถ่ายภาพของฉัน ฉันสามารถมีทั้งภาพเดียวกันได้ บางทีถ้าฉันเรียนหลักสูตรการถ่ายภาพ คำตอบก็จะชัดเจนขึ้น แต่ฉันได้ข้อสรุปบางส่วนจากตัวเองแล้ว ฉันพบว่าภาพขาวดำสร้างคอนทราสต์ได้ดีกว่า และเพิ่มองค์ประกอบของสถิตยศาสตร์ เราไม่ได้อาศัยอยู่ในโลกขาวดำ และนั่นไม่ได้หมายความว่าขาวดำทำให้สภาพแวดล้อมของเราดูเข้าใจง่ายขึ้น อันที่จริง เรามักจะสังเกตเห็นเส้นและรูปร่างที่ลึกกว่าที่เราอาจมองข้ามไปในภาพถ่ายสี หากภาพโคลสอัพของกะหล่ำปลีของเอ็ดเวิร์ด เวสตันเป็นภาพสี ก็คงเป็นแค่ภาพสลัดของเขา ในขาวดำพวกเขาใช้ความหมายใหม่ หนึ่งของการเคลื่อนไหวอินทรีย์และความลื่นไหล
สามารถใช้สีเพื่อเน้นสีรุ้งอันน่าทึ่งที่สร้างขึ้นโดยขนนกของนก หรือลักษณะที่ภูมิทัศน์เปลี่ยนไปด้วยแสงสีส้มเข้มของดวงอาทิตย์ยามอัสดง ในการถ่ายภาพแนวสตรีท ฉันพบว่าสีมีแนวโน้มที่จะทำให้ฉากที่พลุกพล่านดูพลุกพล่านมากขึ้น แต่แล้วภาพขาวดำก็รู้สึกเหมือนเป็นความคิดที่คิดโบราณ ไม่มีคำตอบง่ายๆ แต่ฉันคิดว่ามันขึ้นอยู่กับช่างภาพที่จะเน้นอารมณ์และทิศทางที่เขา / เธอต้องการให้ผู้ชมมุ่งเน้น บางครั้งวิธีที่ดีที่สุดคือความรู้สึกนึกคิด – ไม่มีอะไรเป็นวิทยาศาสตร์ – เป็นเพียงความชอบล้วนๆ คุณคิดอย่างไร? คุณชอบที่จะยิงแบบใดแบบหนึ่งมากกว่ากัน?
ถ่ายภาพโดย LioP.co.uk
_________________________________________________________________