NEW YORK, FEBRUARY 14, 2016
ni LEE CARTER
Sa mga araw na ito, sa edad ng Instagram, ang J.Crew ay hindi gaanong tungkol sa pagpapaunlad ng malawakang populismo at higit pa tungkol sa pag-curate ng istilo ng isang tao, pagkuha ng mga tradisyonal na bagay sa kaginhawahan at pagsasaayos ng mga ito para mapuno sila ng isang pakiramdam ng karakter, ng personalidad, ng sariling katangian. Kung gayon, napakaseryoso na natuklasan kamakailan ng men's designer na si Frank Muytjens ang isang pulutong ng mga vintage horse blanket, ang kanilang mga kupas na pastoral na kulay ay nagpapakita ng hindi mapagkakatiwalaang rustic na kalidad na hinahanap niya. Pinahusay na texture na may banayad na slouch-alam niyang natagpuan na niya ang kanyang mood para sa Fall.
"There's a opulence to them," sabi ni Muytjens, na itinuro ang mga naka-mute na guhit at plaid sa presentasyon ng maliliit na lalaki ngayon (ipinapakita sa tabi ng kababaihan). "Ngunit sa parehong oras, sila ay mapayapa at walang pakialam," dagdag niya. "Yan ang gusto kong iparating." Ang pantalon ng kurdon ay dobleng may pileges, para sa isang tiyak na pagkasira; isang tupa's wool cardigan ay dumating maluwag na sinturon; ang isang amerikana ng kamelyo ay bahagyang naputol; at lumitaw ang pajama piping sa kabuuan, na may halong shearling at denim. Isang argyle sweater ang gumawa ng cut, dahil hindi mo na sila mahahanap, sabi ni Muytjens. Ngunit ang paborito niyang piraso ng bungkos ay isang sobrang haba, raglan-sleeved herringbone topcoat, isinusuot ng malleable na "crusher" na sumbrero sa tweed, at, sabi niya, "a frickin' awesome" patchwork silk tuxedo scarf, na nangyari rin niya. na suot, nakatali kaya lang. Kung si Muytjens ay magsasalita ng style curation, gagawin din niya ito.