ni SARAH MOWER
Sina Gigi Hadid at Lauren Hutton, dalawang magaling sa pagmomodelo noong panahon nila, ay magkapit-bisig na lumakad bilang simbolo ni Tomas Maier sa kung ano ang Bottega Veneta—isang uri ng paraan ng pagpapatuloy. Si Hadid ay nakasuot ng sporty, dusty rose pink taffeta top at pantalon, Hutton isang beige trench coat. Si Maier ay hindi gumagawa ng karangyaan at seremonya; ang kanyang koleksyon sa tagsibol ay, kahit na sa pamamagitan ng kanyang mahigpit na mga pamantayan, isang matinding ehersisyo sa pagpigil—o gaya ng inilarawan niya pagkatapos, tungkol sa mga aesthetics ng "wala" na mga damit. Ngunit ito ay isang engrandeng okasyon: ang pagdiriwang ng ika-50 anibersaryo ng Bottega Veneta. Ang koneksyon kay Hutton ay dala niya ang isang intrecciato woven clutch bag sa 1980 movie na American Gigolo. Ginawa ito bilang isang milestone na muling edisyon ng kumpanya kasama ng 14 na iba pang bag mula sa archive.
Ang halaga ng buhay na tradisyon ng gawaing kamay ng Italyano ay naging tema ng Milan Fashion Week—na may tinig na suporta ng punong ministro ng Italya. Ngunit kahit gaano kahanga-hanga ang natatanging handwoven technique ni Bottega Veneta (o ng sinuman, sa bagay na iyon), ang mga crafts ay maaari lamang gawin na kapana-panabik at kanais-nais sa liwanag ng fashion, at iyon ang matagumpay na naihatid ni Maier sa accessory house sa kanyang panahon bilang malikhain direktor. Siya ay tumatagal ng isyu, gayunpaman, sa marami sa mga kasanayan ng fashion marketing. Nang tanungin sa likod ng entablado kung sinadya niyang magbigay ng punto tungkol sa Bottega na isang bahay para sa mga matatanda, sumagot siya, "Hindi kailanman tungkol sa isang pangkat ng edad. Hindi ko gusto ang anumang uri ng klasipikasyon, ayon sa kulay ng balat o edad—ito ay isang bagay na kinasusuklaman ko." Sa halip, upang maging isang customer ng Bottega, "kailangan mong magustuhan ang isang bagay na tahimik" at maging "medyo mas nilinang tungkol sa mga materyales."