MILAN, ENERO 17, 2016
ni LUKE LEITCH
Ang maginaw na sinaunang cloisters kung saan ipinakita ang palabas na ito ay espesyal na nilagyan ng makapal na layer ng humus-mabango, patay na mga dahon sa taglagas-malamang na iniimbak sila ng famiglia Missoni sa Pasko. Nang umihip ang hangin ay itinapon sila sa isang nahihilo, maganda, hindi mapakali na ulap. Nagkaroon din ng nahihilo na ulap sa ibabaw ng koleksyong ito; isang matukoy na salaysay tungkol sa isang rock star na naglalakbay sa Himalayan Indian na rehiyon ng Ladakh upang hanapin ang kanyang sarili. Om.
Dahil gumugol lamang ng 30 segundo sa pag-googling sa Ladakh, totoo na ang kuwento ng kulay ay tila tapat na napag-alaman ng mga tanawin nito. Ang walang katapusang asul na kalangitan, ang nanginginig na mga taniman ng trigo na namumutla sa araw, ang kumikislap na turkesa na lawa na nababalot ng matatayog na bundok, ang nakakatunaw na mga paglubog ng araw . . . lahat ng mga ito ay nakasulat sa knit dito. Ngunit ang palatandaan na ito ay isang kabuuang panukala ng wardrobe ay ang accessory na kasama ng unang hitsura, isang suit carrier. Ang tanging hinahanap ng isang lalaking may hawak na carrier ng suit ay isang trabaho o ilang aksyon sa isang reception ng kasal. Sa kabila ng pagiging couched sa Missoni mood music, ito ay isang malinaw na mga mata portfolio ng wearable knit psychedelia. Mayroong hand-loomed knit suit, flexible to touch at color-bomb static sa mata. Mayroong ganap na naka-moder na wadding-stuffed, circular quilted Alpine athleisurewear, at ilang kaleidoscope piumino at parka.
Ang mga simpleng counterpoint ay ibinigay ng suede trail jacket at utility pants. Oo, ang coin- at fringe-fronted vests ay tumango sa malayong Ladakh, ngunit hindi Ladakh ang punto nito—o anumang—Missoni collection. Kung ikaw ay isang mayamang bohemian na may mata para sa ginhawa at kulay at isang malakas na pakiramdam ng sariling katangian, pagkatapos ay lumakad sa ganitong paraan, dahil ikaw ay summited.