MILAN, ENERO 18, 2016
ni ALEXANDER FURY
Ang fashion ay hindi dapat tungkol sa setting, o set dressing. Gayunpaman, ang adoptive home ni Trussardi ng Palazzo Brera—isang palapag na mansyon ng Milanese na dinisenyo ni Giuseppe Piermarini—ay medyo kahanga-hanga. Kung hindi mo pa ito nakatagpo, ang kamay ay pareho na nagtukoy sa Teatro alla Scala, na nagbibigay sa iyo ng ideya ng aesthetic at epekto. Ito ay medyo engrande.
Gayunpaman, ang palazzo ay isa ring artistic hub ng Milan; Naglalaman ito ng labis na mga obra maestra ng Renaissance at isang akademya ng pagpipinta. Naaangkop iyon sa Trussardi—noong 1996, itinatag ng label ang sarili nitong kontemporaryong pundasyon ng sining, na sumusuporta sa mga eksibisyon ng mga tulad nina Maurizio Cattelan, Elmgreen at Dragset, at Martin Creed. Ipinangalan ito kay Nicola Trussardi, na hindi nagtatag ng label (iyon ang kanyang ama) ngunit nagtulak nito sa tagumpay sa buong mundo. Pamilya pa rin ang kumpanya: Tomaso Trussardi ay CEO, Maria Luisa Trussardi ay presidente, at Gaia Trussardi ay creative director.
Ang huling dalawang koleksyon ng damit na panlalaki ni Gaia ay itinanghal sa Brera, na binibigyang-diin ang kanyang interes sa mga lalaki ng sining—ibig sabihin, sa kanilang istilo. Para sa Spring, ang mga modelo ay nagbabasa nang malakas sa library ng gusali; ang mga damit, bagaman, ay simpleng damit pang-isports. Sa season na ito, ang mga musikero ay naglalakad sa mga corridors, at ang koleksyon mismo ay na-infuse ng all-pervasive mood ng '70s rock na tila nakalusot sa bawat iba pang koleksyon sa Milan. Ang lahat ng ito ay nakatali nang maayos.
Kapag nakarating ka na sa nitty-gritty ng mga kasuotan, hindi namin pinag-uusapan ang Bowie o Ferry sa kanilang outré, lamé retro-futuristic glam incarnations; ito ay mas katulad nina Paul Weller at John Lennon, na ang istilo ay napatunayang kapansin-pansin dahil pinagsama-sama ito mula sa magkakaibang, pang-araw-araw na mga bagay-corduroy at tweed jacket; mga kamiseta na sutla na may katugmang mga kurbatang; isang banayad na palette ng blues, grays, at earthenware tones ng sepia at terra-cotta. Normal lang ang mga iyon, ngunit ang estilo na kanilang binubuo ay nagtiis. Mayroon pa rin itong aspirational pull para sa mga lalaking naghahangad sa madalas na walang bunga na gawain ng pagiging cool.
Hindi ka makakabili ng cool, siyempre. Gayunpaman, ang kadalubhasaan ni Trussardi sa katad at balat ay pinamamahalaang itaas ang mga paglilitis, ang pagpapalagay na kung hindi ka makakabili ng cool, maaari kang magbenta ng luho. Mga halimbawa: isang scarlet leather jacket na may bonded wool interior at isang luntiang clay-red shearling na may intarsia ng oversize lumberjack check in calf. Sila ay hindi nakakagambala ngunit katangi-tangi. Hinog na para sa sinumang mamahaling customer na makapasok sa kanilang wardrobe at magsuot nang tuluyan. Malamig.