PARIS, ENERO 23, 2016
ni ALEXANDER FURY
Sinasakop ng Hermès ang isang napaka-espesipikong arena ng karangyaan: isang lugar na maraming iba pang mga tatak na mahirap sakupin. Ang etiketa ay nakakaakit sa mga may-all, at sa mga kailangan-hindi. Ang mga gustong-maraming. Walang nangangailangan ng khaki coat sa isang makintab na balat ng guya na kumakaluskos tulad ng organza. Ngunit gusto ito ng mga tao. Marami.
Si Véronique Nichanian ay nahuhumaling sa mga ideyang iyon, kaya naman mahusay siyang nagtatrabaho sa Hermès. Dati siyang nakagawa ng maraming bagay sa buwaya, sa pangkalahatan ay pinuputol ito sa mga payat na hugis ng T-shirt, na ginagawang pambihira araw-araw. Ang mga sinasabing nabenta sa isang nakakabaliw na porsyento—marahil ay gumawa sila ng kaunti, na nagtitingi ng ilang sampu-sampung libong dolyar bawat isa. Gayunpaman, ito ay sagisag ng diskarte ni Hermès. Ang metaphorical croc crewnecks ngayon ay isang serye ng mga itim na suit at knits na may susi na may mga pagkakaiba-iba ng tono ng motif ng Virages ni Hermès. Isinalin ang Virages bilang "Bends," isang paglalarawan ng alun-alon na pattern ng nasabing seda.
Naisip ko kung paano binaluktot ni Hermès ang ating pang-unawa sa karangyaan ngayon. Ang modernong karangyaan, chez Hermès, ay isang transmogrification ng pang-araw-araw na wardrobe sa perpekto. Ano ang maaaring makaakit sa iyo na bilhin? Ito ay lalo na kitang-kita sa panlalaking damit, kung saan si Nichanian ay kontentong tahimik, kahit na pinigilan. Bihira ang malalaking tema o pahayag sa kanyang runway: "Purong itim" ang isa sa kanyang mga ideya, tulad ng nabanggit na suit na nagsara ng palabas. Sa kabaligtaran, ang "kulay na vibrations" ay isa pa, tulad ng mga kaibahan ng mga shade sa Hermès silk scarves (maraming modelo ang nagsuot ng mga iyon). Ang mga salungat na ideyal, naiintindihan, ay humantong sa isang halo-halong bag. Para silang mga salitang nakakabit upang bigyang-katwiran ang isang bagay na talagang hindi nangangailangan ng katwiran. Ang palabas na ito ay nagulo, na halos kung ano ang hitsura ng closet ng lahat, masyadong. Nichanian ginawa skinny jeans, sa khaki stretch gabardine; gumawa siya ng isang crewneck sweater, sa isang lapis turquoise na sobrang pinong katsemir; naghiwa siya ng peacoat sa teddy bear–malambot na sanggol na tupa. Naglagay din siya ng mga Bolide bag na may nakanganga na craw ng pating. Hindi bagay, upang sabihin ang hindi bababa sa.
Isang modelo ang nagsuot ng Apple Watch—ang ginawa nila sa pakikipagtulungan sa Hermès, malinaw naman. Nakatago ito sa ilalim ng cuff ng kanyang napakalaki, napaka-rosas na cashmere-wool sweater. Hindi ito showy. Ni, actually, ang sweater. Maraming naka-sports na sneakers, na kumikislap na may mga go-faster na strip ng maliwanag na Hermès orange, na may mga suit at kaswal na kasuotan. Karamihan sa mga modelo ay inilagay ang kanilang mga kamay sa kanilang mga bulsa, naglalakad nang kaswal sa paligid. Mukhang—at, marahil, may suot—isang milyong dolyar.