ni ALEXANDER FURY
Ang masamang lasa ay isang mahirap na pagbebenta sa fashion, dahil sa pangkalahatan ang mga tao ay gustong bumili ng magandang lasa. Kahit na ang lasa na inaakala nilang masarap ay talagang masama. Ito ay isang laro ng pang-unawa, at ito ay ganap na subjective.
Tiyak na may kukuha para sa panlasa na inaalok ni Katie Eary para sa Spring 2017: Hindi sila masyadong nag-iba mula sa mga damit na inaalok niya sa loob at labas. Dito, sadyang binanggit niya ang tinawag niyang "working-class, market town weekend finery," isang istilong strain na sa papel ay parang British ngunit, sa personal, ay makikilala sa buong mundo. Sa Italya, ito ang suot ng mga marangyahang lalaki, na tinatawag na ragazzi; sa U.K., madalas nating ginagamit ang terminong chav.
Ang mga lalaki ni Eary ay nagsusuot ng kanilang buhok na may grasa ng husto (ang pomade, sa ilang mga pagkakataon, ay nilalagyan ng napakakapal na ito ay mas madaling makita kaysa sa aktwal na buhok), ang kanilang mga malata na kamiseta ay bukas na bukas, at ang kanilang mga mukha ay banayad, cosmetically contoured, na tumutugma nang eksakto sa stereotype .
Kapansin-pansin ang resulta. Nilagyan ni Eary ang kanyang mga seda ng mga hammerhead shark at barracuda na may magarbong mga kulay, na may mga bituin at '70s-style blocking, at pinatungan ang isa ng mayayabang ngunit mabangis na Mongolian lamb-trimmed coat na tila hindi angkop sa panahon. Isang clutch ng mga babaeng modelo ang nag-duty kay Elvira Hancock sa mga slip dress at swimsuit.
Hindi ka sigurado kung ang intensyon ay i-champion o i-caricature ang mga working-class na 21st-century stock character na ito. Sa alinmang paraan, ang koleksyon ay nadama na ito ay hindi nakuha sa pangunahing antas ng isang fashion show, na kung saan ay upang makagawa ng kanais-nais na damit na nag-uugnay sa aesthetic na pag-uusap ng kasalukuyang sandali. Pero baka hindi lang sa panlasa ko.